Συμφωνία με τους ιμπεριαλιστές σημαίνει υποταγή!
Δημοκράτες, εργαζόμενοι, νεολαίοι,
Στη συμφωνία που υπέγραψε, στο Eurogroup της 20/2, η ελληνική κυβέρνηση «έκφρασε την ισχυρή δέσμευση της για ευρύτερες και βαθύτερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» και ότι «θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της σε όλους τους δανειστές της πλήρως και εγκαίρως». Για κάθε μέτρο δε που θα θέλει να πάρει θα ζητά την άδεια απ΄ τους ιμπεριαλιστές, και μπορεί να χαρακτηρίζεται απ΄ αυτούς(ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) ως μη αποδεκτό και ως «μονομερής ενέργεια»!
Η συμφωνία αυτή δίνει 4μηνη παράταση στο μνημόνιο - αυτού που θα έφευγε(!) – και προετοιμάζει μια νέα αντιλαϊκή συμφωνία, ανεξάρτητα από το πώς αυτή θα ονομάζεται. Η συνέπεια της λεγόμενης διαπραγμάτευσης της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους ιμπεριαλιστές ήταν, τελικά, μια συμφωνία – υποταγής!
Το μέιλ Βαρουφάκη (λίστα «μεταρρυθμίσεων») που ακολούθησε μιλά για … «φιλοδοξία (sic) για εξορθολογισμό και σε… βάθος χρόνου αύξηση του κατώτατου μισθου, μ’ ένα τρόπο που θα διαφυλάξει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές της απασχόλησης», για «επέκταση των σχεδίων προσωρινής απασχόλησης σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους», για «μεταρρύθμιση των μισθών του δημοσίου», για «εξορθολογισμό των επιδομάτων», για αποδοχή την ιδιωτικοποιήσεων που έχουν ολοκληρωθεί και επανεξέταση αυτών που δεν έχουν προκηρυχθεί, για ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων. Πάνω πάντα στην υπάρχουσα μνημονιακή βάση. Εξαντλεί την αναλυτικότητά του στο εισπρακτικό κομμάτι, ενώ για τη φτώχεια υπόσχεται κάποια διαχείριση με ελάχιστα μέτρα «αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης» που «δεν θα έχουν αρνητικό δημοσιονομικό αντίκτυπο»! Η εξέλιξη αυτή, όπως και η πρόταση, η στήριξη και η ανάδειξη στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας, ενός κορυφαίου στελέχους της ΝΔ σαν τον Προκόπη Παυλόπουλο, δείχνουν πως η συγκυβέρνηση αυτή κινείται μέρα με την μέρα, σε όλο και πιο δεξιά ρότα, σ’ αυτήν της αποδοχής των αντιλαϊκών μνημονίων και των όρων που θέτουν οι ιμπεριαλιστές.
Τι έχει
απομείνει άραγε από τις διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα «βάλει τέλος» στην
πολιτική των μνημονίων;
Τι έχει απομείνει ύστερα από κυβερνητική αποδοχή του 70% των μέτρων των μνημονίων και με το υπόλοιπο 30% να συμπληρώνεται με «ισοδύναμα μέτρα» ή και να επεκτείνεται με «ευρύτερες και βαθύτερες μεταρρυθμίσεις», που θα αρπάξουν με άλλο τρόπο από τον ελληνικό λαό αυτά που θέλουν οι ξένοι δανειστές;
Τι έχει απομείνει, όταν και αυτή η υπόσχεση της «άμεσης επαναφοράς» του κατώτατου μισθού στα 751€ μετατίθεται σε βάθος χρόνου και «υπό προϋποθέσεις» ενώ και τα υπόλοιπα ελάχιστα μέτρα «οικονομικής ανακούφισης» για την «ακραία» φτώχεια και εξαθλίωση ετεροχρονίζονται και μπαίνουν υπό αμφισβήτηση, αν και πόσο, τελικά, θα υλοποιηθούν;
Τι έχει απομείνει ύστερα από τη κυβερνητική δήλωση ότι «δεν ζητά διαγραφή χρέους» και την δέσμευση της να πληρώσει τους ξένους τοκογλύφους «πλήρως και εγκαίρως»;
Τι έχει απομείνει, όταν η κυβέρνηση αποδέχεται τις ιδιωτικοποιήσεις με την μεταβάπτιση τους σε «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας»;
Τι έχει απομείνει, όταν η κυβέρνηση ζητά από τη γνωστή αντιλαϊκή-νεοφιλελεύθερη «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ και το αμερικάνικο υπουργείο Οικονομικών, «βοήθεια» και υποδείξεις για την διαχείριση του χρέους και για «μεταρρυθμίσεις»;
Τι απομένει, όταν η συγκυβέρνηση έχει ενδώσει σε μια συμφωνία παράτασης του μνημονίου, η οποία διαιωνίζει τα βάρβαρα μνημονιακά μέτρα και το καθεστώς της ιμπεριαλιστικής επιτήρησης της χώρας;
Τι έχει απομείνει ύστερα από κυβερνητική αποδοχή του 70% των μέτρων των μνημονίων και με το υπόλοιπο 30% να συμπληρώνεται με «ισοδύναμα μέτρα» ή και να επεκτείνεται με «ευρύτερες και βαθύτερες μεταρρυθμίσεις», που θα αρπάξουν με άλλο τρόπο από τον ελληνικό λαό αυτά που θέλουν οι ξένοι δανειστές;
Τι έχει απομείνει, όταν και αυτή η υπόσχεση της «άμεσης επαναφοράς» του κατώτατου μισθού στα 751€ μετατίθεται σε βάθος χρόνου και «υπό προϋποθέσεις» ενώ και τα υπόλοιπα ελάχιστα μέτρα «οικονομικής ανακούφισης» για την «ακραία» φτώχεια και εξαθλίωση ετεροχρονίζονται και μπαίνουν υπό αμφισβήτηση, αν και πόσο, τελικά, θα υλοποιηθούν;
Τι έχει απομείνει ύστερα από τη κυβερνητική δήλωση ότι «δεν ζητά διαγραφή χρέους» και την δέσμευση της να πληρώσει τους ξένους τοκογλύφους «πλήρως και εγκαίρως»;
Τι έχει απομείνει, όταν η κυβέρνηση αποδέχεται τις ιδιωτικοποιήσεις με την μεταβάπτιση τους σε «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας»;
Τι έχει απομείνει, όταν η κυβέρνηση ζητά από τη γνωστή αντιλαϊκή-νεοφιλελεύθερη «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ και το αμερικάνικο υπουργείο Οικονομικών, «βοήθεια» και υποδείξεις για την διαχείριση του χρέους και για «μεταρρυθμίσεις»;
Τι απομένει, όταν η συγκυβέρνηση έχει ενδώσει σε μια συμφωνία παράτασης του μνημονίου, η οποία διαιωνίζει τα βάρβαρα μνημονιακά μέτρα και το καθεστώς της ιμπεριαλιστικής επιτήρησης της χώρας;
Η δήθεν
σκληρή διαπραγμάτευση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποκαλύπτεται σαν μια πορεία
άτακτης υποχώρησης της, στις ισχυρές πιέσεις και τους εκβιασμούς που της ασκούν
οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της ΕΕ, με επικεφαλής τη Γερμανία. Η πολιτική που
διαβεβαιώνει πως «οι κανόνες της ΕΕ μας δεσμεύουν και θα τους σεβαστούμε» και
αποδέχεται «την κατηγορηματική δέσμευση των οικονομικών υποχρεώσεων προς όλους
τους πιστωτές», δεν σημαίνει παρά μια «διαπραγμάτευση» που υποκύπτει και
συμμορφώνεται στα πλαίσια και τους όρους που υπαγορεύουν η ΕΕ και το ΔΝΤ. Η
πολιτική που αποδέχεται σαν «θετική» την αμερικανική παρέμβαση στο «ελληνικό
πρόβλημα» και εξωραΐζει το ρόλο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, η πολιτική που
διαδίδει το παραμύθι για «αμοιβαία επωφελή λύση» μέσα στην ΕΕ, δεν μπορεί να
έχει σαν κατάληξη παρά τη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής.
Στην πραγματικότητα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μέσα από λεκτικά παιχνίδια όπου η τρόικα μετονομάζεται σε «διαβούλευση με τους τρείς θεσμούς ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ», όπου η παράταση του μνημονίου μεταγλωττίζεται σε «συμφωνία-γέφυρα» ή σε «παράταση της δανειακής σύμβασης», επιχειρεί να μεταμφιέσει τον συμβιβασμό της με τα μνημόνια. Παρά τις δημαγωγίες του Τσίπρα περί «ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας και αξιοπρέπειας», η κυβερνητική πολιτική σέρνει από ένα άλλο δρόμο παραπλάνησης του λαού και διάψευσης των προσδοκιών του, στην υποταγή με την ουσία των μνημονιακών μέτρων, με την πολιτική της διαιώνισης της φτώχειας, της ανεργίας και της εξάρτησης από την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Καμιά ανταπόκριση και καμιά στήριξη δεν πρέπει να υπάρξει στα καλέσματα για στήριξη αυτής της συμβιβαστικής «διαπραγματευτικής» κυβερνητικής πολιτικής.
Η στάση των δυνάμεων που αναφέρονται στο λαό και τους εργαζόμενους απέχει απ΄ τη χάραξη κατεύθυνσης αντίστασης και διεκδίκησης που απαιτείται για το λαό. Το ΚΚΕ, που όλο το μετεκλογικό διάστημα ήταν απολύτως αδρανές, τώρα -συνεχίζοντας να καλλιεργεί την αυταπάτη ότι η ανατροπή των μνημονίων μπορεί να προκύψει μέσα από κοινοβουλευτική απόφαση- ρίχνει το βάρος στην… κοινοβουλευτική του πρόταση για ν/σ κατάργησης των μνημονίων (αυτών δηλαδή που δεν τα θεωρούσε ως αιχμή πάλης!) και στη διοργάνωση μιας κομματικής παρέλασης για τη στήριξή της. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κινείται στη λογική της «αριστερής κριτικής» της κυβέρνησης με στόχο να πιέζεται για να μην υποχωρεί Οι κινήσεις αυτές καμιά σχέση δεν έχουν με τη λογική της ανεξάρτητης ανάπτυξης των μαζικών εξωκοινοβουλευτικών λαϊκών αγώνων .
Το μεγάλο ζητούμενο για τον λαό μας είναι πως θα αποτινάξει από πάνω του ολοκληρωτικά τον ζυγό των μνημονίων, πως θα μπορέσει να διεκδικήσει και να επανακατακτήσει τα δικαιώματα του, πως θα μπει στο δρόμο για να απαλλαχθεί η χώρα από την ιμπεριαλιστική εξάρτηση και την άγρια καπιταλιστική εκμετάλλευση. Ο δρόμος αυτός δεν μπορεί να ανοίξει παρά μόνο με τον μαζικό αγώνα του λαού, που θα στρέφεται ενάντια σε κάθε αντιλαϊκή συμφωνία, ενάντια σε κάθε αντιλαϊκό συμβιβασμό με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και το αντιδραστικό καθεστώς της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, με το δυνάμωμα της λαϊκής αντιιμπεριαλιστικής πάλης για την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ, το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ. Σ΄ αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσει να κινείται η Λαϊκή Αντίσταση – Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία, με πρωτοβουλίες, παρεμβάσεις, κινητοποιήσεις, συζητήσεις και εκδηλώσεις, δράση που έχει αναπτύξει σε πανελλαδικό επίπεδο, το τελευταίο διάστημα.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ!
ΚΑΤΩ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΣΕ Ε.Ε. - ΔΝΤ!
EΞΩ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε.-ΔΝΤ!
ΟΙ ΛΑΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ!
Στην πραγματικότητα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μέσα από λεκτικά παιχνίδια όπου η τρόικα μετονομάζεται σε «διαβούλευση με τους τρείς θεσμούς ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ», όπου η παράταση του μνημονίου μεταγλωττίζεται σε «συμφωνία-γέφυρα» ή σε «παράταση της δανειακής σύμβασης», επιχειρεί να μεταμφιέσει τον συμβιβασμό της με τα μνημόνια. Παρά τις δημαγωγίες του Τσίπρα περί «ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας και αξιοπρέπειας», η κυβερνητική πολιτική σέρνει από ένα άλλο δρόμο παραπλάνησης του λαού και διάψευσης των προσδοκιών του, στην υποταγή με την ουσία των μνημονιακών μέτρων, με την πολιτική της διαιώνισης της φτώχειας, της ανεργίας και της εξάρτησης από την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Καμιά ανταπόκριση και καμιά στήριξη δεν πρέπει να υπάρξει στα καλέσματα για στήριξη αυτής της συμβιβαστικής «διαπραγματευτικής» κυβερνητικής πολιτικής.
Η στάση των δυνάμεων που αναφέρονται στο λαό και τους εργαζόμενους απέχει απ΄ τη χάραξη κατεύθυνσης αντίστασης και διεκδίκησης που απαιτείται για το λαό. Το ΚΚΕ, που όλο το μετεκλογικό διάστημα ήταν απολύτως αδρανές, τώρα -συνεχίζοντας να καλλιεργεί την αυταπάτη ότι η ανατροπή των μνημονίων μπορεί να προκύψει μέσα από κοινοβουλευτική απόφαση- ρίχνει το βάρος στην… κοινοβουλευτική του πρόταση για ν/σ κατάργησης των μνημονίων (αυτών δηλαδή που δεν τα θεωρούσε ως αιχμή πάλης!) και στη διοργάνωση μιας κομματικής παρέλασης για τη στήριξή της. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κινείται στη λογική της «αριστερής κριτικής» της κυβέρνησης με στόχο να πιέζεται για να μην υποχωρεί Οι κινήσεις αυτές καμιά σχέση δεν έχουν με τη λογική της ανεξάρτητης ανάπτυξης των μαζικών εξωκοινοβουλευτικών λαϊκών αγώνων .
Το μεγάλο ζητούμενο για τον λαό μας είναι πως θα αποτινάξει από πάνω του ολοκληρωτικά τον ζυγό των μνημονίων, πως θα μπορέσει να διεκδικήσει και να επανακατακτήσει τα δικαιώματα του, πως θα μπει στο δρόμο για να απαλλαχθεί η χώρα από την ιμπεριαλιστική εξάρτηση και την άγρια καπιταλιστική εκμετάλλευση. Ο δρόμος αυτός δεν μπορεί να ανοίξει παρά μόνο με τον μαζικό αγώνα του λαού, που θα στρέφεται ενάντια σε κάθε αντιλαϊκή συμφωνία, ενάντια σε κάθε αντιλαϊκό συμβιβασμό με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και το αντιδραστικό καθεστώς της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, με το δυνάμωμα της λαϊκής αντιιμπεριαλιστικής πάλης για την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ, το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ. Σ΄ αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσει να κινείται η Λαϊκή Αντίσταση – Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία, με πρωτοβουλίες, παρεμβάσεις, κινητοποιήσεις, συζητήσεις και εκδηλώσεις, δράση που έχει αναπτύξει σε πανελλαδικό επίπεδο, το τελευταίο διάστημα.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ!
ΚΑΤΩ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΣΕ Ε.Ε. - ΔΝΤ!
EΞΩ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε.-ΔΝΤ!
ΟΙ ΛΑΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ!