Προϋπολογισμός 2023: πετσοκόβουν ξανά συντάξεις, επιδόματα ανέργων και Κοινωνική Ασφάλιση
«Μαχαίρι» στις κρατικές επιχορηγήσεις προς τους Οργανισμούς
Κοινωνικής Ασφάλισης και μείωση των παροχών και συντάξεων, προκειμένου
να επιτευχθούν οι στόχοι των «ματωμένων πλεονασμάτων», προβλέπει ο
κρατικός προϋπολογισμός για το 2023 και για να διοχετευθούν τα ποσά που
περικόπτονται στους ξένους δανειστές και στην ενίσχυση του μεγάλου
κεφαλαίου.
Πιο συγκεκριμένα, για το επόμενο έτος το ισοζύγιο των Οργανισμών
Κοινωνικής Ασφάλισης (ασφαλιστικά ταμεία, ΔΥΠΑ, ΕΟΠΥΥ, ΟΠΕΚΑ και ΝΑΤ)
εμφανίζει πλεόνασμα 1,279 δισ. ευρώ, σαφώς χαμηλότερα από τα 1,721 δισ.
ευρώ της φετινής χρονιάς.
Στο ίδιο πλαίσιο, οι συνολικές μεταβιβάσεις του κρατικού
προϋπολογισμού προς τους ΟΚΑ μειώνονται το 2023 σε σύγκριση με φέτος
κατά 243 εκ. ευρώ (από 21,420 σε 21,177 δισ. ευρώ). Για τις συντάξεις η
κρατική επιχορήγηση αυξάνεται μόνο κατά 527 εκ. ευρώ με το κράτος να
αναλαμβάνει μόνο το 1/3 της αύξησης της σχετικής δαπάνης και το υπόλοιπο
θα μετακυλιστεί, όπως πάντα, στις πλάτες των ασφαλισμένων. Μάλιστα,
στην περίπτωση των επικουρικών συντάξεων δεν θα έχουμε ούτε ονομαστική
αύξηση, καθώς η συνολική δαπάνη μειώνεται από τα 4,058 δισ. στα 4,045
δισ. ευρώ.
Ταυτόχρονα, η βαθιά ταξική και αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης
Μητσοτάκη σε βάρος των ανέργων συνεχίζεται, καθώς τα επιδόματα ανεργίας
μένουν καθηλωμένα στα φετινά επίπεδα, σε ποσό που αντιστοιχεί μόλις στο
44,8% των εσόδων του πρώην ΟΑΕΔ (νυν ΔΥΠΑ) ή στο 47% των δαπανών του.
Κοντά σε όλα αυτά, μείωση της κρατικής χρηματοδότησης έρχεται και για
τον ΕΟΠΥΥ, καθώς το ποσό ελαττώνεται στα 501 εκατ. ευρώ το 2023 από τα
650 εκατομμύρια φέτος.
Τέλος, κατά 410 εκ. ευρώ μειώνεται τον επόμενο χρόνο και η κρατική
χρηματοδότηση σε ΟΠΕΚΑ και ΝΑΤ για τις μη ασφαλιστικές αρμοδιότητες.
Συγκεκριμένα, τα οικογενειακά επιδόματα περικόπτονται κατά 265 εκ.
ευρώ, το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα κατά 158 εκατ. ευρώ και τα
Επιδόματα στους ΑμεΑ κατά 76 εκ. ευρώ.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη για μια ακόμα χρονιά κλιμακώνει το γκρέμισμα
των υπολειμμάτων της κρατικής κοινωνικής πολιτικής που έχει απομείνει,
αποδυναμώνοντας οικονομικά ακόμα περισσότερο τις δημόσιες υπηρεσίες που
την ασκούν.
