Το «γαλάζιο οικονομικό θαύμα» αναμετριέται με τη λαϊκή κατακραυγή και συναντά πλατιά αντίσταση και μαζική αγωνιστική απόρριψη
Αγρότες και φοιτητές στο δρόμο του αγώνα
Τα υπόγεια ρεύματα της λαϊκής δυσαρέσκειας και οργής βγαίνουν στην επιφάνεια. Οι αγρότες, σε ολόκληρη τη χώρα, κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις τους. Ενωμένοι, δίνουν μαχητικά το δίκαιο αγώνα της επιβίωσης, εναντίον της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης ΝΔ και της ΕΕ, και απαιτούν τη στήριξη της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής. Με τους κατεστραμμένους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας και με αυτούς του Έβρου, που πλήγηκαν από τις φωτιές του Αυγούστου, μετά από τόσους μήνες, να εξακολουθούν να βιώνουν την ολοκληρωτική αδιαφορία, την εγκατάλειψη και τον εμπαιγμό από μια ανάλγητη κυβέρνηση που ψευδολογεί συστηματικά περί δήθεν υποστήριξής τους.
Οι φοιτητές συνεχίζουν δυναμικά τις κινητοποιήσεις τους για την υπεράσπιση της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας, για την ανατροπή της κυβερνητικής επίθεσης που με αιχμή τα ιδιωτικά πανεπιστήμια έχει ευρύτερες στοχεύσεις και ορθώνει επιπλέον ταξικούς φραγμούς στο δικαίωμα για εκπαίδευση των παιδιών των λαϊκών στρωμάτων. Οι γιατροί, οι νοσηλευτές, όλοι οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία βρίσκονται σε αναβρασμό και κινητικότητα, σε ένα εξαιρετικά ψυχοφθόρο εργασιακό περιβάλλον, όπου οι ίδιοι έχουν πλήρως απαξιωθεί και το Εθνικό Σύστημα Υγείας αγκομαχάει και καταρρέει από τη χρόνια και κλιμακούμενη υποχρηματοτοδότηση και υποστελέχωση. Και άλλοι κλάδοι εργαζομένων και συνταξιούχων προχωρούν σε εξαγγελία κινητοποιήσεων και απεργιών.
Το απατηλό κυβερνητικό αφήγημα
Οι οικονομικοκοινωνικές συνθήκες στη χώρα μας είναι δραματικές. Το λαϊκό εισόδημα έχει συρρικνωθεί τραγικά, από τις συνεχείς, εξωφρενικές ανατιμήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης. Ο πληθωρισμός καλπάζει. Η λαϊκή οικογένεια στερείται, πλέον, βασικά είδη διατροφής. Νέα κύματα ακραίας φτωχοποίησης δημιουργούνται. Εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτοί επιβιώνουν με μισθούς-φιλοδώρημα, όπως επιβεβαιώνουν τα πρόσφατα δημοσιοποιημένα συγκεντρωτικά στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» για το 2023. Το ίδιο ισχύει και για τους συνταξιούχους. Η ανθρωπιστική κρίση εξαπλώνεται. Εδώ και δεκατρία και πλέον χρόνια η Ελλάδα μετατρέπεται, σταδιακά, σε μια απέραντη οικονομική ζώνη φτηνής εργατικής δύναμης και κατάργησης στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Εξαθλιώνεται ο λαός της, ξεπουλιέται ο πλούτος και οι υποδομές της.
Το «γαλάζιο οικονομικό θαύμα», λοιπόν, αναμετριέται με μια ευρύτατη λαϊκή αμφισβήτηση. Για πρώτη φορά, η κυβέρνηση ΝΔ και η «φιλόδοξη και τολμηρή πορεία των μεγάλων μεταρρυθμίσεών» της, που διατυμπανίζονται με έπαρση και με το άλλοθι της «ισχυρής λαϊκής εντολής», είναι αντιμέτωπη με την πλατιά λαϊκή κατακραυγή. Κομβικού χαρακτήρα αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις και πολιτικές, που βρίσκονται στον πυρήνα του περιβόητου «πολυδύναμου, πολυδιάστατου εκσυγχρονισμού» του Κυρ. Μητσοτάκη, στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας, της αγροτικής πολιτικής, συναντούν πλατιά αντίσταση και μαζική αγωνιστική απόρριψη. Τα αιτήματα και οι αγώνες για Δημόσια Δωρεάν Παιδεία και Υγεία, για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και διαβίωσης, για έναν πρωτογενή τομέα που θα σέβεται τους αγρότες και δεν θα λεηλατεί το λαϊκό εισόδημα, έρχονται να κονιορτοποιήσουν το απατηλό κυβερνητικό αφήγημα περί «κανονικότητας» και «ανάπτυξης και ευημερίας για όλους» και τους κομπασμούς περί απρόσκοπτης υλοποίησης της «επιθετικής ατζέντας» της ΝΔ.
Εμπρηστική ρητορική και καταστολή
Οι δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών και του ίδιου του πρωθυπουργού
απέναντι στους αγρότες ξεκίνησαν από τη δήθεν κατανόηση, το «τσάι και τη
συμπάθεια» και μια στημένη πρωθυπουργική περαντζάδα από το μπλόκο της
Βόνιτσας, για να περάσουν στη συκοφάντηση και τους εκβιασμούς, σε
δηλώσεις για μη διατάραξη της «δημοσιονομικής σταθερότητας» και μηδενική
ανοχή στην κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους, ενώ ταυτόχρονα
επιχειρείται η ενεργοποίηση αντανακλαστικών κοινωνικού αυτοματισμού και
προετοιμάζεται η «δράση» του κατασταλτικού μηχανισμού. Η πρωθυπουργική
ατάκα για «ανοιχτό διάλογο με ανοιχτούς δρόμους» είναι η εισαγωγή…
Απέναντι
στο φοιτητικό κίνημα, η κυβερνητική τακτική είναι μία εξ αρχής, χωρίς
πελαγοδρομήσεις. Ολομέτωπη επίθεση με απειλές, χυδαίους χαρακτηρισμούς
και εξοργιστική παραπληροφόρηση, με τη βία, την τρομοκρατία και τις
«εκκαθαριστικές επιχειρήσεις» στα πανεπιστήμια να είναι σε πλήρη
εξέλιξη.
Παράλληλα, η διατεταγμένη δημοσιογραφία, μέσα από τα κανάλια, τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, τις εφημερίδες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χαρακτηρίζει τις μαζικές, αγωνιστικές κινητοποιήσεις του λαού και της νεολαίας ως «παράνομες πράξεις» και «φαινόμενα ανομίας», απαιτεί επίδειξη πυγμής, δικαιολογεί τον αυταρχικό εκτροχιασμό της κυβέρνησης ΝΔ και προετοιμάζει το κοινωνικό κλίμα για εκτεταμένη καταστολή. Ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης, στην κατάλληλη για άλλη μια φορά θέση, μπορεί να το εγγυηθεί…
Προχωρούν και παραπέρα. Με επιθετικό τρόπο, ξεδιπλώνουν την αντιδραστική προπαγάνδα, επιχειρώντας και επιδιώκοντας την πολιτική και ιδεολογική κυριαρχία της Δεξιάς. Και ανασύρουν μια εμπρηστική ρητορική που παραπέμπει σε αλήστου μνήμης εποχές. Κυβερνητικοί παράγοντες και τα φερέφωνά τους περνούν σε ιδεολογική επίθεση ενάντια στην Αριστερά. Την κατηγορούν για «δημιουργία έντασης», «προβοκάτσιες» κ.ο.κ. Οι σχετικές δηλώσεις του κυβερνητικού εκπρόσωπου Π. Μαρινάκη απογυμνώνουν τις πρωθυπουργικές διακηρύξεις από το «κεντρώο» περιτύλιγμά τους και αποκαλύπτουν τον πυρήνα τους, αυτόν της σκληρής Δεξιάς του εμφυλιοπολεμικού τύπου αντικομμουνισμού. Και οι λοιποί «σεσημασμένοι», του Άδ. Γεωργιάδη πρωτοστατούντος, επαναλαμβάνουν και πλειοδοτούν.
Διαβλέποντας πως η κλιμακούμενη όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και
των ταξικών αντιθέσεων οδηγεί αναπόφευκτα σε ανάπτυξη μαζικών λαϊκών και
νεολαιίστικων αγώνων, επιχειρούν τη διαστρέβλωση και το χλευασμό κάθε
αγωνιστικής πρακτικής και κινήματος, την αμαύρωση της Αριστεράς και της
κομμουνιστικής ιδεολογίας, την κατασυκοφάντηση της ιστορίας του
αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος. Στόχος τους, πάντα, και
πραγματικός εχθρός τους είναι ο «εσωτερικός εχθρός», ο λαός και η
νεολαία και οι πρωτοπόρες δυνάμεις της κοινωνίας.
Με ψευδεπίγραφα
επιχειρήματα περί «δημοκρατίας», επισείοντας την «πάταξη» τάχα των
«ακραίων στοιχείων και της ανομίας», επιχειρούν το σάρωμα όλων των
μεταπολιτευτικών λαϊκών κατακτήσεων και δημοκρατικών δικαιωμάτων και
ελευθεριών. Με τον «αέρα» της κυρίαρχης δύναμης, κραδαίνοντας τη δήθεν
ισχυρή εντολή, δηλητηριάζουν το κοινωνικό σώμα με μια ακροδεξιά
προπαγάνδα και επιχειρούν να δημιουργήσουν κοινωνικό κλίμα και συνθήκες
αποδοχής των αντιδραστικών τους μεταρρυθμίσεων και συναίνεσης στην
αναγκαιότητα αστυνόμευσης και καταστολής.
Όσο, όμως, και αν φαντάζουν ισχυροί, δεν είναι αυτοί που θα πουν την τελευταία λέξη. Η δύναμή τους είναι πλασματική. Η πραγματική δύναμη βρίσκεται στους ενωτικούς, μαζικούς λαϊκούς αγώνες. Ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα αποτροπής της αντιδραστικής, αντιλαϊκής επίθεσης, περιφρούρησης των λαϊκών κατακτήσεων και δικαιωμάτων και διεκδίκησης του παρόντος και του μέλλοντός μας είναι πιο αναγκαίο από ποτέ. Αυτή τη στιγμή προέχει η αποφασιστική στήριξη των αγώνων της αγροτιάς, των φοιτητών, όλων των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
πηγή: Λαϊκός Δρόμος