Η συμφωνία και η «ρήξη» τους, δυο όψεις του ίδιου νομίσματος
Χωρίς
να μπορεί να αποκλειστεί οποιοδήποτε σενάριο, η «επίτευξη» συμφωνίας
προβάλλει αυτή τη στιγμή ως η επικρατέστερη εξέλιξη. Παρά τις περιοδικές
δηλώσεις των στελεχών ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ που προκαλούν στιγμιαίες
καθιζήσεις στο κλίμα «αισιοδοξίας και ικανοποίησης» που επικρατεί στα
κυβερνητικά κλιμάκια και στα τηλεοπτικά τζάκια, όλο και πληθαίνουν τα
σημάδια που παρουσιάζουν την υπογραφή μιας νέας συμφωνίας ως την πλέον
πιθανή περίπτωση.
Και
δεδομένου ότι το διαπραγματευτικό θέατρο που στήνεται ενόψει της
εκάστοτε συμφωνίας, είθισται εδώ και πέντε χρόνια να περιέχει διαφόρων
ειδών παιχνίδια με στόχο και τη διαχείριση της κοινής γνώμης, έχουμε
βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση γνωρίζει αρκετά
περισσότερα ώστε να εμφανίζεται όλο και πιο αισιόδοξη. Άλλωστε, όσο και
αν οι εκβιασμοί, οι αποχωρήσεις, οι διενέξεις και οι επιπλήξεις
ανακατεύονται και εναλλάσσονται με τους επαίνους, τις φιλοφρονήσεις, τις
συγκλίσεις και το θετικό κλίμα, το τελικό συμπέρασμα μετά από 4 μήνες
«διαπραγματεύσεων» είναι ότι η υπογραφή συμφωνίας, που στην αρχή θα ήταν
«ρήξη», έρχεται όλο και πιο κοντά.