ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΗΡΙΑΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΚΛΗ!

Άμεση απελευθέρωση της Ηριάννας και του Περικλή

Μετά την αντιδημοκρατική απόφαση του Πρωτοδικείου για την άρνηση αποφυλάκισης της Ηριάννας και του Περικλή μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής τους σε δευτεροβάθμιο όργανο (δηλαδή τον Μάρτιο του 2018!), ήρθε η σειρά του Εφετείου να απορρίψει την αίτηση των δύο νέων για την αποφυλάκισή τους την Δευτέρα 16 Οκτώβρη.
Οι δύο κατηγορούμενοι έχουν καταδικαστεί σε φυλάκιση 13 χρόνων, με βάση τους αντιτρομοκρατικούς νόμους.
Χωρίς μάρτυρες κατηγορίας, με κατηγορητήριο διάτρητο και έωλο, όπως καταμαρτυρούν ειδικοί και μη, το δικαστήριο τράβηξε από τα μαλλιά την εφαρμογή του αντιτρομοκρατικού πλαισίου που διατηρεί ατόφιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, η οποία -τώρα- κάτω από την κατακραυγή αναγκάζεται να ψελλίσει υποκριτικά λόγια συμπαράστασης στην άδικη ποινικοποίηση και φυλάκιση της Ηριάννας και του Περικλή.
Για μια ακόμη φορά, η «ανεξάρτητη» και «τυφλή» δικαιοσύνη δείχνει το βαθιά πολιτικό και ταξικό της πρόσημο. Είναι η ίδια «δικαιοσύνη» που αφήνει τους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής -δολοφόνους του Παύλου Φύσσα- να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Που αφήνει ατιμώρητα εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα. Είναι η ίδια «δικαιοσύνη» που θάβει πολιτικά σκάνδαλα, που την ίδια στιγμή που σέρνει μαθητές στα δικαστήρια, αφήνει ελεύθερους μεγαλοεπιχειρηματίες φοροφυγάδες και ναρκοέμπορους.
Βαρύτατες είναι βέβαια οι ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και όλης της αστικής αντιπολίτευσης που από κοινού όχι μόνο συντηρούν, αλλά ενισχύουν κιόλας τους αντιδημοκρατικούς νόμους, αφήνοντας δύο νέους ανθρώπους να κρατούνται άδικα στη φυλακή, με ανυπολόγιστες για τις ζωές τους συνέπειες. Και είναι ακριβώς τα ίδια κόμματα -και πρώτα απ’ όλα εκείνα που συγκυβερνούν- που ευθύνονται για τη διατήρηση και ενίσχυση ενός συνολικού αυταρχικού κλίματος στην κοινωνία.
Απέναντι στην υπόθεση της Ηριάννας και του Περικλή, κάθε προοδευτικός, κάθε δημοκράτης νέος πρέπει να σταθεί αμέριστα αλληλέγγυος. Η καταγγελία της άδικης ενοχοποίησης και φυλάκισης των δύο νέων, η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και το δυνάμωμα του κινήματος αλληλεγγύης πρέπει να γίνει υπόθεση του μαζικού κινήματος της νεολαίας, των σχολείων, των φοιτητικών συλλόγων, των σωματείων.

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΣΑΡΩΝΙΚΟ

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά - Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2017 στις 11 π.μ

            Την Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου σε πλατιά σύσκεψη εκπαιδευτικών σωματείων (ΕΛΜΕ και Σύλλογοι Π.Ε) αποφασίστηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας το Σάββατο 7 Οκτωβρίου στις 11 π.μ στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και διαδήλωση στο Υπουργείο Ναυτιλίας.

            Ο ζωτικής σημασίας Σαρωνικός και η βασική παράκτια ζώνη μιας πόλης 5 εκατομμυρίων πνίγονται στο πετρέλαιο. Οι κάτοικοι της Σαλαμίνας δέχονται ένα τεράστιο πλήγμα, ενώ τον ίδιο κίνδυνο διατρέχουν και τα άλλα νησιά του Σαρωνικού. Όλοι οι οικονομικά εγκλωβισμένοι εργαζόμενοι κάτοικοι της Αττικής χάνουν μια βασική διέξοδό τους στη θάλασσα και μάλιστα μετά την καταστροφική φωτιά το καλοκαίρι στον Κάλαμο και τη γύρω περιοχή, ενώ έχουν μπροστά τους το εκρηκτικό αδιέξοδο που δημιουργεί ο κορεσμός της τριτοκοσμικής χωματερής στη Φυλή, που είναι η μοναδική στην Αττική. Από αυτούς τους εργαζόμενους οι ψαράδες μένουν χωρίς μεροκάματο, όπως και όσοι εργάζονται σε τουριστικές επιχειρήσεις που βρίσκονται σε αυτές τις περιοχές. Η οικολογική καταστροφή στην πιο πολυσύχναστη θάλασσα της Ελλάδας είναι τεράστια και δεν αφορά μόνο το παρόν, αλλά και το μέλλον του τόπου, ενώ τεράστιες είναι και οι οικονομικές επιπτώσεις αν λάβει κανείς υπόψη του και το κόστος για την “αποκατάσταση” της περιοχής.

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ

Ο Μίκης Θεοδωράκης γράφει για την αντικομμουνιστική υστερία! 

Αναδημοσιεύουμε την απάντηση του Μ. Θεοδωράκη στην αντικομμουνιστική υστερία που έχει εξαπολυθεί το τελευταίο διάστημα τώρα που συμπληρώνονται 100 χρόνια απ' την Οκτωβριανή επανάσταση του1917. Πιστεύουμε ότι η απάνητση είναι μια μεγάλη παρακαταθήκη για το αριστερό κίνημα στη χώρα μας και όχι μόνο. 

 Δημοσιεύτηκε: 29/08/17 - 20:58

Κατηγορία: 

Πολιτική/Κοινωνία

Με τρομάζει η αντικομμουνιστική υστερία που κατακλύζει την εφημερίδα σας.

Ως νέος κομμουνιστής είχα την τιμή να παλέψω μέσα απ' τις γραμμές του ΕΑΜ για την κατάκτηση της Ελευθερίας. Αργότερα, την εποχή της Χούντας, μέσα από το Πατριωτικό Μέτωπο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Ομως για την πάντοτε ενιαία εθνικοφροσύνη και για σας που την εκπροσωπείτε μαζί με τα υπόλοιπα ΜΜΕ δεν έχουν καμιά σημασία οι όποιες πράξεις με αριστερό πρόσημο, ακόμα και οι πιο σημαντικές, όσο και αν αυτές βοηθούν και τιμούν την πατρίδα και το λαό μας. Ακόμα και την αναγνωρισμένη από εχθρούς και φίλους, ντόπιους και ξένους προσφορά μας στην ανάδειξη του νεοελληνικού πολιτισμού, την αγνοείτε επιδεικτικά. Το μόνο που μετράει για σας είναι η ήττα μας στον Εμφύλιο και η ενόχλησή σας γιατί η ιδεολογία της Αριστεράς εξακολουθεί να υπάρχει, να δρα και να επιδρά ύστερα από τόσους και τόσους διωγμούς.

Εντάξει λοιπόν! Νικηθήκαμε και μπήκαμε στην γωνία! Τι άλλο θέλετε από εμάς εσείς οι νικητές και ξύνετε τις πληγές μας; Με το αίμα το δικό μας που συνέβαλε αποφασιστικά στην κατάκτηση της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας τα πήρατε όλα! Κράτος, Κυβέρνηση, Παιδεία, Πολιτισμό, Στρατό, Αστυνομία, Τράπεζες, Τύπο, Τηλεοράσεις. Εμείς μείναμε στην γωνία, ουσιαστικά και πάλι (όπως στον Εμφύλιο) πολίτες β' κατηγορίας.

  

Και από τον Στάλιν δεν θυμάστε παρά μόνο τα εγκλήματά του... Το μόνο που δεν άκουσα γι' αυτόν είναι ότι με το πρωινό του έτρωγε τηγανητό ανθρώπινο κρέας. Για κείνον τον Στάλιν, τον Αρχιστράτηγο του Κόκκινου Στρατού με τις νίκες στο Στάλινγκραντ, στη Μόσχα, στο Λένινγκραντ και στο Βερολίνο, δεν έχετε τίποτα να πείτε; Αν έλειπε ο Κόκκινος Στρατός και ο Στάλιν, τι θα είχαμε σήμερα; Αραγε το σκεφτήκατε; Ποιος θα εμπόδιζε τον Χίτλερ να γεμίσει την υφήλιο με χιλιάδες Αουσβιτς; Φαντάζεστε την Ελλάδα γεμάτη με στρατόπεδα εξόντωσης;  Εκεί πάνω στην Ευρώπη και ειδικά στα ρατσιστικά κράτη, ξέρω γιατί πονάνε και τα βάζουνε με τον Στάλιν και τον κομμουνισμό. Γιατί νίκησε κατά κράτος τον πολυαγαπημένο τους Φύρερ. Τον Αδόλφο Χίτλερ! Ομως εσείς εδώ, τι λόγο έχετε; Εσείς τους κομμουνιστές τους σκοτώνατε σαν μύγες. Με τις συμμορίες τύπου Σούρλα και Βρεττάκου. Με τα στρατοδικεία και τις εκτελέσεις 16.000, νέων κυρίως κομμουνιστών. Αγοριών και κοριτσιών. Με τα Μακρονήσια όπου μαρτύρησαν 100.000 Ελληνες κομμουνιστές. Με τα σφαγεία της Ασφάλειας, όπου βασανίστηκαν με τις πιο φρικαλέες μεθόδους χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες. Τι είμαστε λοιπόν όλοι εμείς, εγκληματίες ή θύματα; Και γιατί παλεύαμε; Δεν αγωνιζόμασταν τάχα για την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό; Μήπως μέσα από τις γραμμές μας ξεπήδησαν ο θρόνος, οι παρακρατικές οργανώσεις που σκότωσαν τον Λαμπράκη και η Χούντα; Για να μην αναφερθώ στους συνεργάτες των ξένων κατακτητών που πάνω τους στηρίχτηκε η Αμερικανοκρατία που ζει και βασιλεύει μεταμφιεσμένη σε Μνημόνια και Τρόικες που μας έχουν οδηγήσει στο χείλος της εθνικής καταστροφής.

  

Πιστεύω ότι εύκολα μπορείτε να κατανοήσετε το θυμό μου, γιατί για μένα όπως και για χιλιάδες άλλους, η στράτευση και οι αγώνες μας κάτω από την Κόκκινη Σημαία αποτελεί την ιερότερη περίοδο της ζωής μας, που είχε ένα και μόνο στόχο, να κάνει τον Λαό μας ελεύθερο, ανεξάρτητο και ευτυχισμένο.

Αθήνα, 26.8.2017

Μίκης Θεοδωράκης

Όταν οι δυνάστες του λαού και της εργατικής τάξης εμφανίζονται ως ευεργέτες της

Όταν οι δυνάστες του λαού και της εργατικής τάξης εμφανίζονται ως ευεργέτες της

Σύμφωνα με το Βήμα (12-3) όταν ο βιομήχανος Ε. Μουζάκης ρωτήθηκε για το ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής του απάντησε:

“Τη ζω κάθε μέρα. Είναι γύρω στο μεσημέρι όταν από το γραφείο μου βλέπω την αλλαγή της βάρδιας στο εργοστάσιο. Εκατοντάδες εργαζόμενοι φεύγουν και άλλοι τόσοι προσέρχονται. Νιώθω πολύ υπεύθυνος για αυτούς τους ανθρώπους και τις οικογένειές τους.” Παρά τον συναισθηματισμό και το γλυκερό ύφος της συγκεκριμένης δήλωσης, το περιεχόμενό της δεν διαφέρει σε τίποτα από αναρίθμητες δηλώσεις άλλων μελών αυτής της κάστας που με μονότονο τρόπο επαναλαμβάνουν ακριβώς αυτό. Το αισχρό ιδεολόγημα της κυρίαρχης τάξης, με βάση το οποίο η εργατική τάξη τής οφείλει το δικαίωμα στην εργασία και ούτε λίγο ούτε πολύ την ίδια της την ύπαρξη. Που μέσα από την κάλπικη προπαγάνδα του συστήματός της επιμένει να παρουσιάζεται ως ο “στοργικός πατέρας”, ο “υπεύθυνος ευεργέτης” του λαού και των εργαζομένων. Βιομήχανοι, τραπεζίτες και λοιποί μεγαλοαστοί, με την αθώα και αγαθοεργή μάσκα του “επενδυτή” εμφανίζονται ως οι δημιουργοί και εγγυητές των θέσεων εργασίας και δεν διστάζουν να μιλούν στο όνομα των εργαζομένων προκειμένου να επιβάλλουν την πολιτική εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 73 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ

              ΚΑΣΤΡΟ  ΥΜΗΤΤΟΥ





Με αφορμή τη συμπλήρωση 73 χρόνων από την ηρωική θυσία των 3 Επονιτών στο Κάστρο του Υμηττού, η Λαϊκή Αντίσταση - Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία Νοτίων Προαστίων καλεί τη Κυριακή 14 Μάη και ώρα 11 π.μ. σε συγκέντρωση στη πλατεία Δημαρχείου Υμηττού, προκειμένου να τιμήσουμε τη θυσία τους. Μετά τη συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί πορεία μέχρι το Κάστρο.