Με την υψηλή εποπτία των ΗΠΑ προωθείται ο ελληνοτουρκικός διάλογος.

 

Σε πλήρη εξέλιξη ο οδικός χάρτης των ελληνοτουρκικών «διευθετήσεων»

Σε πλασιέ της ιμπεριαλιστικής πραμάτειας αναδείχνεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Από το σφικταγκάλιασμα Μητσοτάκη-Νετανιάχου και τους όρκους πίστης στη «στρατηγική συμμαχία» τους για την εξάλειψη της «τρομοκρατικής» Χαμάς, τώρα η Αθήνα προτάσσει υποκριτικά το «ανθρωπιστικό ενδιαφέρον» της για τα θύματα της σιωνιστικής σφαγής και την ανησυχία της για τον κίνδυνο «διάχυσης των εχθροπραξιών» στην περιοχή.
Στα πλαίσια αυτά ο Υπουργός Εξωτερικών, έχοντας στις αποσκευές του τις αμερικανονατοϊκές επιλογές όπως αυτές διατυπώθηκαν κατά την επίσκεψη Μπλίνκεν στη Σούδα, περιόδευσε από την Αρμενία μέχρι τη Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία και την Αίγυπτο.

Συμπληρωματικός στόχος του Γεραπετρίτη η διατήρηση των σχέσεων της Αθήνας με τις Αραβικές χώρες την «επόμενη μέρα» του πολέμου, ώστε η ελληνική μεγαλοαστική τάξη να παραμείνει «χρήσιμη» στα αφεντικά της. Ειδικά στο Κάιρο επισήμανε τη «συμπαγή» τριμερή συνεργασία και με την Κύπρο σε εξισορρόπηση της αντίστοιχης με το Ισραήλ, των οποίων κοινός εμπνευστής και οργανωτής είναι η Ουάσιγκτον.
Κάιρο και Αθήνα απασχολεί και ο ρόλος της Άγκυρας στην περιοχή, καθώς ο Ερντογάν επιδιώκει να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο για την παύση του πυρός στην Παλαιστίνη. Την ώρα που παρουσιάζεται σαν ο ισχυρός πόλος σταθερότητας στην περιοχή, εξαπολύει επιδρομές κατά των γειτονικών χωρών με το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας των Κούρδων, προωθώντας παράλληλα και τα σχέδια κατοχύρωσης της τουρκικής παρουσίας στη Μεσόγειο.
Σ’ αυτή τη συγκυρία η φιλοτουρκική κυβέρνηση της Λιβύης πρωτοκόλλησε στον ΟΗΕ την απόφασή της για ζώνη χωρικών υδάτων 12 ναυτικών μιλίων, ανακηρύσσοντας και συνορεύουσα ζώνη για ακόμη 24 ν.μ. Αν και η συνορεύουσα ζώνη δεν αφορά άσκηση κυριαρχίας ή κυριαρχικών δικαιωμάτων, κατοχυρώνει εξουσίες διοικητικού και αστυνομικού ελέγχου σε ευρύτερη περιοχή. Είναι επίσης σημαντικό ιδιαίτερα για την Αίγυπτο ότι η Τρίπολη μετρά αυτές τις αποστάσεις όχι από την ακτογραμμή της, αλλά κλείνοντας τον Κόλπο της Σύρτης και με γραμμή βάσης υπολογισμού τη νοητή ευθεία που ενώνει τα δύο άκρα του Κόλπου, διεκδικώντας έτσι συνολική έκταση 57.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, Μπαϊρακτάρ, σε μια κίνηση ενεργοποίησης του τουρκολιβυκού μνημονίου του 2019, έσπευσε να δηλώσει ότι η χώρα του ετοιμάζεται να προχωρήσει σε έρευνες «στις θαλάσσιες περιοχές της Λιβύης», τονίζοντας ότι Τουρκία και Λιβύη «θα συνεχίσουν τη συνεργασία τους σε πολλούς τομείς στον τομέα της ενέργειας», διευκρινίζοντας ότι δεν αναφέρεται μόνο στους υδρογονάνθρακες, αλλά και σε άλλους τομείς συνεργασίας με τη Λιβύη.
Και ενώ αυτές τις μέρες εγκρίθηκε από την Τουρκική Βουλή η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ο οδικός χάρτης των ελληνοτουρκικών «διευθετήσεων». Έτσι το επόμενο διάστημα θα πραγματοποιηθεί στην Τουρκία η δεύτερη συνάντηση στο πλαίσιο του Πολιτικού Διαλόγου και της Θετικής Ατζέντας. Θα ακολουθήσει η συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν τον Απρίλη στην Άγκυρα και θα ολοκληρωθεί με τη συνάντησή τους, τον Ιούλη στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον.
Οι συνθήκες της έντασης του ανταγωνισμού παγκόσμιων και περιφερειακών δυνάμεων στην περιοχή επιδεινώνουν επικίνδυνα και τις εξελίξεις στο Κυπριακό.
Στην ετήσια έκθεσή του ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ διαπιστώνει ότι «κάθε χρόνος που περνάει γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι το χάσμα μεταξύ των πλευρών μεγαλώνει, διαβρώνοντας σταδιακά τις προοπτικές εξεύρεσης μιας αμοιβαία αποδεκτής πολιτικής διευθέτησης…». Η διαπίστωση Γκουτέρες δείχνει την κατεύθυνση του εκβιαστικού διλήμματος της «τελευταίας ευκαιρίας» που επανενεργοποιείται μετά τον διορισμό της νέας προσωπικής απεσταλμένης του Γενικού Γραμματέα, πρώην Υπουργού Εξωτερικών της Κολομβίας, Μαρία Ανχέλα Ολγίν Γκουεγιάρ. Τον διορισμό χαιρέτισαν εκ μέρους της ΕΕ ο Ύπατος Εκπρόσωπος, Μπορέλ, και η Επίτροπος Συνοχής και Μεταρρυθμίσεων, Φερέιρα, σημειώνοντας ότι ο διορισμός αυτός είναι καθοριστικής σημασίας για την αναζήτηση κοινού εδάφους, με στόχο την επιστροφή στις επίσημες διαπραγματεύσεις. Υπογράμμισαν ότι η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων είναι σήμερα πιο σημαντική από ποτέ, καθώς λόγω της γεωπολιτικής κατάστασης, η ασφάλεια και η συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο, «όπου τα κοινά συμφέροντα και οι ευκαιρίες μπορούν να προωθήσουν τη συνεργασία και τις κοινές προσεγγίσεις» και κατάληξαν «Η ΕΕ είναι έτοιμη να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στη στήριξη όλων των σταδίων της διαδικασίας υπό τη διαμεσολάβηση των Ηνωμένων Εθνών, με όλα τα κατάλληλα μέσα στη διάθεσή της». Για νέο «παράθυρο» ευκαιρίας που δημιουργείται μέσα από τον διορισμό της Γκουεγιάρ, μίλησε και ο Κύπριος Πρόεδρος.
Ο ρόλος της Κύπρου για την «ασφάλεια και συνεργασία», που αναφέρουν οι αξιωματούχοι των Βρυξελλών, επιβεβαιώθηκε περίτρανα όταν από τις βρετανικές βάσεις στο Ακρωτήρι της Κύπρου, εξόρμησαν μαχητικά αεροπλάνα για να βομβαρδίσουν στόχους στην Υεμένη. Η βρετανική κυβέρνηση έχει παραδεχτεί ότι μόνο τις πρώτες έξι βδομάδες μετά τις 7 Οκτώβρη έχουν πραγματοποιηθεί 32 πτήσεις στρατιωτικών αεροπλάνων από το «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» προς το Ισραήλ. Είναι γνωστό ότι τα αεροδρόμια της Κύπρου χρησιμοποιούνται σαν ενδιάμεσος σταθμός για τη μεταφορά πολιτών από το εμπόλεμο Ισραήλ προς άλλα κράτη, όχι μόνο Βρετανών, αλλά και υπηκόων άλλων χωρών. Είναι επίσης γνωστές οι προτάσεις για την αξιοποίηση του «Κυπριακού διαδρόμου» για «ανθρωπιστικούς λόγους», στο πλαίσιο των σιωνιστικών σχεδίων για τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων από τη Γάζα.
Οι δρομολογούμενες εξελίξεις για την Κύπρο, οι οποίες εξασφαλίζουν τη ΝΑΤΟική συνοχή στην εύφλεκτη Μέση Ανατολή, μεθοδεύονται και στα πλαίσια της ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Το γεγονός ότι στην πρόσφατη Ελληνοτουρκική Συνάντηση Κορυφής στην Αθήνα δεν υπήρξε καμιά αναφορά στην Κύπρο ενίσχυσε τις εκτιμήσεις ότι η Κύπρος αποτελεί αντάλλαγμα για τον εξευμενισμό της Άγκυρας και τον περιορισμό των απαιτήσεών της στο Αιγαίο.
Την ίδια κατεύθυνση υπηρετεί και ο «αποκεφαλισμός» του Κύπριου Υπουργού Άμυνας (κατά τον πρόσφατο κυβερνητικό ανασχηματισμό) με απαίτηση της Αθήνας. Όπως γράφτηκε, ο Μιχάλης Γιωργάλλας πλήρωσε την επιμονή του για την αναβίωση του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας – Κύπρου, καθώς έβαζε εμπόδια στις πολιτικές δυνάμεις στην Αθήνα που προωθούν τη συνδιαλλαγή με την Άγκυρα.
Εξαιτίας της δουλικής πολιτικής που ακολουθούν για πέντε δεκαετίες Αθήνα και Λευκωσία το πρόβλημα της τουρκικής κατοχής του νησιού χάθηκε μέσα στον διπλωματικό λαβύρινθο των διαβουλεύσεων, συνομιλιών και Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Αντικαταστάθηκε από την αναζήτηση θεσμικού πλαισίου ασφαλούς συνύπαρξης δυο πολιτικά ισότιμων κοινοτήτων. Η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία οδηγείται σταδιακά στη διχοτομική λύση δύο κρατών.
Μια παράλληλη εξέλιξη που συμβάλλει στην επιτάχυνση των πολιτικών διευθετήσεων είναι ότι άναψε φλόγα από το φυσικό αέριο στο «Κρόνος 2» της Κυπριακής ΑΟΖ, μετά από επιτυχή γεώτρηση της ΕΝΙ-ΤΟΤΑΛ. Το «Κρόνος 2» είναι η τέταρτη ανακάλυψη στο τεμάχιο 6 και βρίσκεται περίπου 160 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά των κυπριακών ακτών.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος