Πρωτοφανείς σε μαζικότητα, πείσμα και δυναμισμό -και όχι εθιμοτυπικές- δείχνουν να είναι οι φετινές κινητοποιήσεις της αγροτιάς, γιατί όπως φαίνεται η κατάσταση «δεν πάει άλλο», γιατί «δεν υπάρχει φράγκο», γιατί απειλείται η ίδια η ύπαρξή της.

Αποδιάρθρωση, υποβάθμιση, εγκατάλειψη. Αυτό είναι το τρίπτυχο της κυβερνητικής πολιτικής στον αγροτικό τομέα, που συνοδεύεται και με καταστολή, με την πλειοψηφία των αγροτών της χώρας μας να μην έχει «αύριο» σ’ αυτό το απαιτητικό επάγγελμα. Κάθε μέρα που ξημερώνει είναι και χειρότερη, μιας και τα «χτυπήματα» έρχονται το ένα μετά το άλλο.

Δεν είναι μόνο το «κρυφτούλι» με τον ΟΠΕΚΕΠΕ που θέλει να καλύψει το όργιο της κομματικής διαχείρισης τεράστιων ποσών -που προορίζονταν για την αγροτική παραγωγή- και το θράσος των πρωταγωνιστών, που ξέρουν ότι έχουν την πλήρη κάλυψη του κρατικού μηχανισμού.

Δεν είναι μόνο η στάση πληρωμών που κηρύχθηκε στην πιο κρίσιμη φάση της αγροτικής παραγωγικής διαδικασίας. Πάνω από 1,3 δισ. € έπρεπε να έχουν καταβληθεί ήδη στους αγρότες, όχι μόνο για το τρέχον έτος αλλά και για το 2024. Οι καθυστερήσεις «σπάνε» κάθε προηγούμενο όριο: Τελειώνει το 2025 και δεν έχουν εξοφληθεί ακόμη οι αποζημιώσεις για τις καταστροφές του «Daniel» στη Θεσσαλία το φθινόπωρο του 2023.

Δεν είναι μόνο οι νόσοι που ρημάζουν το ζωικό κεφάλαιο και την κτηνοτροφική παραγωγή της χώρας, σπέρνοντας την απελπισία και το φόβο στον κτηνοτροφικό κόσμο, αλλά πρωτίστως είναι η κρατική αναλγησία και η περιφρόνηση του κόσμου που μοχθεί στον κτηνοτροφικό χώρο.

Όλα αυτά οδηγούνστο αποκορύφωμα της χρόνιας υποβάθμισης του πρωτογενούς παραγωγικού, αγροτικού τομέαπου συντελείται πάνω από τέσσερες δεκαετίες. Ακρίβεια σε εφόδια, ενέργεια, φάρμακα, σπόρους, γεωργικά εργαλεία, αυξήσεις φόρων, εισφορών, εξευτελιστικές τιμές κάτω του κόστους, ανύπαρκτες αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ, διαλυμένες οι κτηνιατρικές υπηρεσίες.

Είναι οι πολιτικές ΕΕ-ΚΑΠ-κεφαλαίου-ελληνικών κυβερνήσεων που διώχνουν τους φτωχομεσαίουςαγρότες από τη γη τους και τους στέλνουν στην ανεργία και στη μετανάστευση, που οδηγούν στη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα αγροτοδιατροφικά μονοπώλια, που «σπέρνουν» φωτοβολταϊκά μέσα σε γη υψηλής παραγωγικότητας.

Είναι αυτές οι πολιτικές που έχουν μειώσει το αγροτικό προϊόν στο 3,5% του ΑΕΠ, που αντί να στηρίζουν την ντόπια παραγωγή πριμοδοτούν τα συμφέροντα των εισαγωγέων. Το αγροτικό εμπορικό έλλειμμα τους πρώτους εννέα μήνες του 2025 αυξήθηκε κατά 27,5% σε σχέση με το αντίστοιχο του 2024, ενώ και σε σχέση με το 2020 αυξήθηκε συνολικά κατά 25%.

Ο αγροτικός κόσμος κινητοποιείται, διότι αντικρίζει την ολοκληρωτική καταστροφή. Γι’ αυτό δεν προτάσσει αυτή τη στιγμή μόνον τα κλαδικά αιτήματα, αλλά εκπέμπει μια οργισμένη κραυγή για την επιβίωσή του, η οποία όμως αφορά ολόκληρη την κοινωνία.

Ο σημερινός αγώνας του αγροτικού κόσμου, του κόσμου που ζει και απαιτεί να ζήσει από αυτά που παράγει, έχει απέναντί του τα μεγάλα δίκτυα της διαπλοκής, της ρεμούλας, της υποταγής σε ξένα συμφέροντα και επιδιώξεις, την ΕΕ με τις συνεχείς αντιαγροτικές αναδιαρθρώσεις της ΚΑΠ, την ανάλγητη πολιτική αυτής και όλων των προηγουμένων κυβερνήσεων.

Η αγροτιά της χώρας πρέπει να μετατρέψει την οργή της σε δύναμη οργάνωσης τόσο στο πεδίο της διεκδίκησης όσο και στο πεδίο της παραγωγής και δίπλα της πρέπει να σταθεί όλη η κοινωνία που τρέφεται από αυτήν. Δεν πρέπει να μείνει σαν μια κραυγή υπαρξιακής αγωνίας, αλλά να στοχεύσει στις κυβερνητικές και ευρωπαϊκές πολιτικές που υποβαθμίζουν και διαλύουν την αγροτική παραγωγή.

Είναι ένας αγώνας ζωής και θανάτου που συνδέεται με τους αγώνες του λαού μας για την υγεία, την παιδεία, το μεροκάματο. Ο μαζικός, οργανωμένος, διαρκής αγώνας είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να πάει τον τόπο μπροστά.

Γι’ αυτό πρέπει με κάθε τρόπο να υποστηριχτεί απ’ όλους.

  • Να ικανοποιηθούν άμεσα όλα τα δίκαια αιτήματα των αγροτών!
  • Άμεση καταβολή όλων των επιδοτήσεων και των αποζημιώσεων που δικαιούνται οι αγρότες
  • Μείωση του κόστους παραγωγής με φθηνά γεωργικά εφόδια – εργαλεία, πετρέλαιο, ρεύμα, φάρμακα, σπόρους – Τιμές ασφαλείας σε όλα τα αγροτικά προϊόντα

Ο αγώνας αυτός των αγροτών και όλου του λαού μας δεν μπορεί να σταματάει μόνον σε αυτά.
Πρέπει να φτάνει μέχρι την κατάργηση της ΚΑΠ και την έξοδο της χώρας μας από την ΕΕ.

e-prologos.gr