Προκλητική παρέμβαση του υπουργού
Μουζάλα στο Ελληνικό.
Τη Δευτέρα 6-2 ο υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής
Μουζάλας, έκανε μία θεαματική παρέμβαση στο χώρο του παλιού αεροδρομίου στο
Ελληνικό, όπου στοιβάζονται στη κυριολεξία χιλιάδες πρόσφυγες. Στόχος υποτίθεται
της παρουσίας του ήταν να διαπιστώσει ο ίδιος ο υπουργός για τη κατάσταση που
επικρατεί στη δομή αυτή και για τα αιτήματα των προσφύγων. Είναι γνωστό ότι η κατάσταση που επικρατεί στο χώρο
του Ελληνικού είναι απελπιστική. Με το πρόσχημα ότι η δομή αυτή δεν είναι
κρατική (;) ή νόμιμη, η κρατική παρέμβαση είναι ιδιαίτερα περιορισμένη και στη
πραγματικότητα οι πρόσφυγες έχουν αφεθεί στο έλεος των διάφορων ΜΚΟ.
Η παρέμβαση του Μουζάλα δεν ήρθε βέβαια να διορθώσει τα
κακώς κείμενα αλλά να δημιουργήσει εντυπώσεις και επικοινωνιακά τρυκ.
Υποτίθεται ότι η παρουσία του είχε σαν στόχο απ’ τη μια μεριά να σπάσει η
κατάληψη των προσφύγων, κάτι που πέτυχε μάλιστα πολύ εύκολα, και απ’ την άλλη να επιλύσει τα όποια προβλήματα. Μάλιστα
στα πλαίσια αυτής της επικοινωνιακής πολιτικής ο Μουζάλας ζήτησε να μην
υπάρχουν αστυνομικές δυνάμεις. Η αλήθεια βέβαια είναι διαφορετική. Και ισχυρές
αστυνομικές δυνάμεις υπήρχαν και έκαναν την «αναγκαία» παρέμβαση όταν
εκτίμησαν, δέρνοντας και ανήλικα παιδιά!
Απ’ τα γεγονότα της Δευτέρας οφείλουμε να βγάλουμε ορισμένα
συμπεράσματα. Πρώτον, η κατάσταση των προσφύγων στη περιοχή του Ελληνικού είναι
άθλια. Δεύτερο, είναι επίσης γνωστό ότι οι δήμαρχοι της περιοχής επιδιώκουν με
κάθε τρόπο να απομακρύνουν τους πρόσφυγες απ’ τη περιοχή, αδιαφορώντας πλήρως
βέβαια για τη τύχη τους, παρά τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνουν. Τρίτο η
κυβέρνηση επιδιώκει επίσης να εκκενώσει το χώρο αφού άλλωστε έχει ξεπουλήσει το
χώρο στον όμιλο Λάτση και σύντομα θα αρχίσουν τα έργα. Ταυτόχρονα πιθανόν να
θέλει να ελέγξει τη κατάσταση που υπάρχει μέσα στο χώρο, έτσι ώστε να μην
δέχεται πιέσεις απ’ την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ για τη διακίνηση «τζιχαντιστών» μέσα
απ’ τις δομές της Ελλάδας. Τέλος οφείλουμε για μια ακόμα φορά να τονίσουμε το
σκοτεινό ρόλο των περίφημων ΜΚΟ. Το γεγονός ότι στη πραγματικότητα οι
οργανώσεις αυτές λύνουν και δένουν μέσα στο χώρο, το γεγονός ότι παίρνουν
παχυλές επιδοτήσεις από διάφορα προγράμματα της Ε.Ε. και του ΟΗΕ αλλά και
κανονίζουν ακόμα και από πού θα υπάρχει η τροφοδοσία σε φαγητό στους πρόσφυγες,
μας δίνει το δικαίωμα να τονίσουμε ότι το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει τις οργανώσεις αυτές είναι οι ανάγκες των
προσφύγων.