Άμεση απελευθέρωση της Ηριάννας και του Περικλή
Μετά την αντιδημοκρατική απόφαση του Πρωτοδικείου για την άρνηση αποφυλάκισης της Ηριάννας και του Περικλή μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής τους σε δευτεροβάθμιο όργανο (δηλαδή τον Μάρτιο του 2018!), ήρθε η σειρά του Εφετείου να απορρίψει την αίτηση των δύο νέων για την αποφυλάκισή τους την Δευτέρα 16 Οκτώβρη.
Οι δύο κατηγορούμενοι έχουν καταδικαστεί σε φυλάκιση 13 χρόνων, με βάση τους αντιτρομοκρατικούς νόμους.
Χωρίς μάρτυρες κατηγορίας, με κατηγορητήριο διάτρητο και έωλο, όπως καταμαρτυρούν ειδικοί και μη, το δικαστήριο τράβηξε από τα μαλλιά την εφαρμογή του αντιτρομοκρατικού πλαισίου που διατηρεί ατόφιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, η οποία -τώρα- κάτω από την κατακραυγή αναγκάζεται να ψελλίσει υποκριτικά λόγια συμπαράστασης στην άδικη ποινικοποίηση και φυλάκιση της Ηριάννας και του Περικλή.
Για μια ακόμη φορά, η «ανεξάρτητη» και «τυφλή» δικαιοσύνη δείχνει το βαθιά πολιτικό και ταξικό της πρόσημο. Είναι η ίδια «δικαιοσύνη» που αφήνει τους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής -δολοφόνους του Παύλου Φύσσα- να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Που αφήνει ατιμώρητα εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα. Είναι η ίδια «δικαιοσύνη» που θάβει πολιτικά σκάνδαλα, που την ίδια στιγμή που σέρνει μαθητές στα δικαστήρια, αφήνει ελεύθερους μεγαλοεπιχειρηματίες φοροφυγάδες και ναρκοέμπορους.
Βαρύτατες είναι βέβαια οι ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και όλης της αστικής αντιπολίτευσης που από κοινού όχι μόνο συντηρούν, αλλά ενισχύουν κιόλας τους αντιδημοκρατικούς νόμους, αφήνοντας δύο νέους ανθρώπους να κρατούνται άδικα στη φυλακή, με ανυπολόγιστες για τις ζωές τους συνέπειες. Και είναι ακριβώς τα ίδια κόμματα -και πρώτα απ’ όλα εκείνα που συγκυβερνούν- που ευθύνονται για τη διατήρηση και ενίσχυση ενός συνολικού αυταρχικού κλίματος στην κοινωνία.
Απέναντι στην υπόθεση της Ηριάννας και του Περικλή, κάθε προοδευτικός, κάθε δημοκράτης νέος πρέπει να σταθεί αμέριστα αλληλέγγυος. Η καταγγελία της άδικης ενοχοποίησης και φυλάκισης των δύο νέων, η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και το δυνάμωμα του κινήματος αλληλεγγύης πρέπει να γίνει υπόθεση του μαζικού κινήματος της νεολαίας, των σχολείων, των φοιτητικών συλλόγων, των σωματείων.