Κι έχουμε ακοίμητον εχθρό!
Καθώς πλησιάζει το τέλος της χρονιάς, τα
διάφορα παγκόσμιας φήμης περιοδικά μας πληροφορούν ποιοι είναι οι δέκα ή
οι εκατό κλπ εξέχουσες από τη μετριότητα, προσωπικότητες, σε διάφορους
τομείς, της παγκόσμιας ζωής.
Δημοφιλία, πολιτική, πλούτος ακόμα και
το σεξ-απίλ, αποτελούν θέματα για σύγκριση και απονομή πρωτιάς, σε αυτό
τον ανατριχιαστικά ανταγωνιστικό κόσμο, όπου ή είσαι ανάμεσα στους
πρώτους ή είσαι «χαμένος» και κατά την αμερικάνικη έκφραση «λούζερ».
Άλλη μια αμερικανιά, δίπλα στις «Μπλακ Φράιντεϊ» και στον αγώνα δρόμου
των... αγιοβασίλιδων, της χώρας όπου ο ανταγωνισμός είναι τρόπος ζωής
και το πάτημα πάνω σε πτώματα για την κατάκτηση της πρωτιάς είναι εθνική
συνείδηση.
Μέσα στο 2016, αναδείχτηκαν οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι στον πλανήτη. Το πράγμα δε θα είχε ιδιαίτερη σημασία, αν δεν προσετίθετο και η είδηση ότι αυτοί οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη το 2016, έχουν τόσο πλούτο στα χέρια τους, όσο ο μισός πληθυσμός της Γης, περίπου 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή για να καταλαβαίνουμε την σύγκριση με όλα τα μηδενικά της= 3.500.000.000 άνθρωποι!!!
Αν γράψετε κοντά κοντά: 62 vs 3.500.000.000, τότε η σχέση φαίνεται αυτό που πραγματικά είναι. Τρομακτική. Και η είδηση συνεχίζει: Ο πλούτος των 62 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο έχει αυξηθεί κατά 44% από το 2010, ενώ ο πλούτος των φτωχότερων 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων μειώθηκε κατά 41%. Σχεδόν οι μισοί υπερ-πλούσιοι είναι από τις Ηνωμένες Πολιτείες, 17 από την Ευρώπη, και οι υπόλοιποι από χώρες που περιλαμβάνουν την Κίνα, τη Βραζιλία, το Μεξικό, την Ιαπωνία και τη Σαουδική Αραβία.
Για να φάει, να ντυθεί, να ποδεθεί, να διασκεδάσει ένας μόνο, από τους «πλουσιότερους» το 2016, χρειάζεται τόσα πλούτη, όσα, (σύμφωνα με τη διαίρεση), χρειάζονται 56,5 εκατομμύρια φτωχών, για να πεινούν, να μην έχουν παπούτσια ή ρούχα και να παίξουν στους λασπόλακους που αφήνουν πίσω τους οι βόμβες και η εγκατάλειψη.
Τα «παγκόσμιας φήμης περιοδικά», από την άλλη μεριά δεν αφιέρωσαν ούτε μισή έρευνα για να βρουν τους 62 φτωχότερους ανθρώπους του πλανήτη, το 2016. Αν οι 62 πλουσιότεροι έχουν διεύθυνση και ονοματεπώνυμο, οι φτωχότεροι δεν έχουν. Πού να ψάξουν; Στις αχυροκαλύβες της μαύρης Αφρικής, στους καταυλισμούς των προσφύγων πολέμου της Μέσης Ανατολής, στη λωρίδα της Γάζας, στις φαβέλες της Λατινικής Αμερικής, στο Μπρόνξ στη Νέα Υόρκη, στους 400.000 άστεγους στο Λονδίνο; Η «έρευνα» θα γινόταν ακόμη δυσκολότερη, όταν οι ερευνητές θα συναντούσαν εκατοντάδες χιλιάδες φτωχούς ίδιου επιπέδου: σιτίζονται με κουπόνι στη Νέα Υόρκη πχ 2.000.000 άνθρωποι. Ζουν με μισό δολάριο τη μέρα 179.600.000 στην Ινδία. Ακόμα και αν έβρισκαν τα ονόματά τους, δε θα χωρούσαν να γραφτούν στις γυαλιστερές σελίδες των «έγκυρων» περιοδικών.
Αυτή είναι η ισότητα των ευκαιριών, που παρέχει ο κόσμος τους. Ο κόσμος της «ελευθερίας», της «δημοκρατίας», των «ευκαιριών» για οικονομική άνοδο του ατόμου, όπως τον διαφήμισε ο Ομπάμα, πριν από λίγες μέρες. Είναι ο κόσμος της γκρίζας, απέραντης, παγερής φτώχειας. Είναι ο κόσμος της εκμετάλλευσης.
Ωστόσο. Ωστόσο, μη μεμψιμοιρείτε. Το πασίγνωστο αμερικάνικο περιοδικό, PEOPLE, (Πιπλ) βρίσκει τον Τσίπρα έναν από τους 5 πιο σέξι πολιτικούς στον κόσμο. Αναμφίβολα, αυτό μας κάνει ελαφρότερα τα 3 μνημόνια, που κουβαλάμε στην πλάτη μας και ακόμα πιο ελαφρό το επερχόμενο 4ο μνημόνιο. Μας κάνει περήφανους βρε παιδί μου. Τόσο περήφανους, που μας κάνει να συμφωνούμε απολύτως με τον πασίγνωστο καραγκιόζη- Λεβέντη, πως πρέπει να κόψουμε άλλα 200 ευρώ από τις συντάξεις, προκειμένου να αγοράσει, ο Λεβέντης, μαχητικά αεροπλάνα 5ης γενιάς, για να τα παίζει μαζί με τα τρενάκια του και τα κουβαδάκια του. Μάλιστα. Αύριο το πρωί. Το πρώτο πράγμα που θα κάνουμε, είναι να του δώσουμε από 200 ευρώ. Έκαστος.