Στην πολιτική της ανέξοδης πλειοδοσίας

10ωρο εσείς; 6ωρο εμείς!

Την ώρα που η κυβέρνηση ψηφίζει το 10ωρο, πρακτικώς νομιμοποιώντας το 12ωρο, και στρώνοντας το έδαφος για μια πιάτσα με απαιτήσεις για 14ωρο, στην κόντρα επίθεση έχει βγει ένα μεγάλο κομμάτι στης λεγόμενης αριστεράς του κοινοβουλίου, αλλά και τμήματος της εξωκοινοβουλευτικής, καθώς και της αναρχίας: μια πλειάδα δυνάμεων στους πολιτικούς αυτούς χώρους, αντί να περιοριστούν σε μια μπανάλ συσπείρωση ενάντια στην κατάργηση του 8ώρου, επιλέγουν να θέσουν τα επιθετικά αιτήματά τους για μείωση των ωρών εργασίας, απαντώντας με αγωνιστική γροθιά στο κυβερνητικό μαχαίρι! (κρίμα που η επαναστατική αυτή αντεπίθεση δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα, καθώς εκείνοι που ήδη σήμερα δουλεύουν 10ωρα και 12ωρα δυσκολεύονται να πειστούν και να παλέψουν για το 7ωρο ή 6ωρο, πριν μάλιστα δώσουν τον αγώνα τους για να σωθεί το 8ωρο)

ΣΥΡΙΖΑ
Σε μια παρουσίαση την οποία σίγουρα θα ζήλευε η Microsoft και η Apple, ήδη από τις 17 Μαΐου ο Α. Τσίπρας παρουσίαζε το Σχέδιο «Ελλάδα+» σε αντιδιαστολή με το κυβερνητικό σχέδιο «Ελλάδα 2.0»!
Η κατηγορία «Μεταρρυθμίσεις» στο εν λόγω προϊόν, προβλέπει «Εφαρμογή σε πιλοτική βάση και μετά από κοινωνικό διάλογο του 35ωρου και της τετραήμερης εργασίας με παράλληλη διατήρηση των μισθών για επιλεγμένους κλάδους: Το κράτος καλύπτει το ποσό που αντιστοιχεί σε μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές για το υπολειπόμενο του 40ωρου/πενθήμερου, με υποχρέωση διατήρησης του νέου ωραρίου για περαιτέρω χρονικό διάστημα. Το μέτρο συνοδεύεται με μελέτη αξιολόγησης των αποτελεσμάτων σε σχέση κυρίως με τις επιπτώσεις του στην παραγωγικότητα της εργασίας».

Μολονότι οι «πιλοτικές βάσεις», οι προαπαιτούμενοι «κοινωνικοί διάλογοι», και οι «αξιολογήσεις των αποτελεσμάτων» υποδηλώνουν δισταγμούς στην εφαρμογή της 35ωρης εργασίας σε εβδομάδα 4 ημερών (που ενδεχομένως μεταφράζεται σε 9ωρο εργασίας μεν, αλλά για μια ημέρα λιγότερη από το 5θήμερο δε), το βέβαιο είναι ότι ο αρχηγός της μείζονος αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει, ούτως ή άλλως, λανσάρει ρητώς και κατηγορηματικώς το «τέρμα η άμυνα, να περάσουμε στην αντεπίθεση, στηρίζοντας τους εργαζόμενους, απέναντι στο νομοσχέδιο Μητσοτάκη-Χατζηδάκη».

KKE
Στην ομιλία του στην πλ. Συντάγματος στις 25 Μαΐου, ο γενικός γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, αποσαφήνιζε πως «στον πόλεμο η εργατική τάξη, ο λαός, δεν έχει άλλο δρόμο παρά να απαντήσει με πόλεμο. Με τα δικά της όπλα: Την πλατιά ενημέρωση, την οργάνωση, τον ανυποχώρητο ταξικό αγώνα, τις δίκαιες διεκδικήσεις της, την ανατροπή της ζοφερής αυτής κατάστασης» για να καταλήξει στο δια ταύτα:«7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο. Αυτό είναι σύγχρονο σήμερα» και χωρίς βέβαια να ξεχάσουμε την «κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων των κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ».

Αν εξαιρέσουμε την ελαφρώς μεταφυσική τεκμηρίωση για το «σύγχρονο σήμερα» 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο (και γιατί όχι, πχ., 6ωρο – 4ήμερο – 24ωρο;), και αν λάβουμε υπόψιν μας την αφίσα του ΚΚΕ ενάντια στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη, με κεντρικό της σύνθημα «η εκμετάλλευση δεν “διευθετείται”, καταργείται», τότε ίσως θα μπορούσαμε να πούμε ότι το τελικό προϊόν, η 7ωρη εργασία σε εβδομάδα 5 ημερών, είναι σαφώς νερόβραστη. Δηλαδή, αν είναι να καταργήσουμε την καπιταλιστική εκμετάλλευση, ας φροντίσουμε να αξίζει ο κόπος, όχι απλώς για να πάμε από το 8ωρο στο 7ωρο.

ΜέΡΑ25

Εδώ τα πράγματα είναι πιο εξορθολογισμένα. Θυμίζουμε εξάλλου πως, όπως προκύπτει και από την επίσημη σελίδα του κόμματος, το ΜέΡΑ25 ταυτίζεται με αυτό που θα ονομάζαμε «Μέτωπο Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής». «Η ιστορία», για το ΜέΡΑ25, και για να παραφράσουμε το ελαφρώς αναρχικό σύνθημα του ΚΚΕ, «γράφεται με ευρωπαϊκή ρεαλιστική ανυπακοή».

Μολονότι το ΜέΡΑ25 δεν έχει διατυπώσει σε απολύτως επίσημη θέση του πρόταση για 7ωρα ή 4ήμερα, ωστόσο ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος, Μ. Κριθαρίδης, ασκώντας κριτική στους σχεδιασμούς της ΝΔ, σημείωνε εμμέσως πλην σαφώς: «Αλήθεια σε ποια άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ. Μητσοτάκη το 8ωρο “μετεξελίσσεται” σε 10ωρο αντί για 6ωρο; Καλούμε την Κυβέρνηση να μην διανοηθεί καν να φέρει αυτό το αντεργατικό έκτρωμα».

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Στην επίσημη προκήρυξή τους για την απεργία της 10ης Ιουνίου, οι οργανώσεις και οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ήτοι ΑΡΙ.Σ., Ε.Κ.Κ.Ε., Ν.Α.Ρ., νΚΑ, Οικολόγοι Εναλλακτικοί, Ο.Κ.Δ.Ε. – ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, Πρωτοβουλία για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ αντικαπιταλιστική και επαναστατική, Σ.Ε.Κ.), ενώ αναγνωρίζουν πως «Οι αλλαγές που επιδιώκει να κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ μας γυρνάνε 150 χρόνια πίσω. Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη-Μητσοτάκη-Κεφαλαίου: Καταργεί το 8ωρο και μας γυρνάει στις 10 ώρες δουλειά την ημέρα», δηλαδή αναγνωρίζουν το κίνδυνο μπροστά στον οποίο βρίσκονται οι εργαζόμενοι στη χώρα, ωστόσο δεν κρίνουν σκόπιμο να αποκρουστεί καταρχάς το επερχόμενο 10ωρο, αλλά μπαίνουν κατευθείαν στο ψητό: «ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ: 5νθήμερο, 6ωρο, 30ωρο!!».

Πρακτικώς, το αίτημα αυτό επαληθεύει τη θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, και σίγουρα αποτελεί πιο δελεαστική πρόταση, σε σχέση με εκείνες των κοινοβουλευτικών κομμάτων.

ΝΑΡ

Αξίζει να σημειωθεί ότι η σχετική αφίσα του ΝΑΡ κάνει ένα βηματάκι παραπάνω ως προς τα αιτήματα που εκφράζονται: «Κάτω τα χέρια από το 8ωρο, σταθερό 30ωρο – 6ωρο – 5ήμερο, με αύξηση των αποδοχών και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους». Εξάλλου και η προκήρυξη του ΝΑΡ της 27 Μαΐου εξηγεί ποιοι πρέπει να είναι οι στόχοι του κινήματος την ώρα που ο Χατζηδάκης νομοθετεί τη 10ωρη εργασία: «η πάλη για να μην περάσει, να μην κατατεθεί το αντεργατικό νομοσχέδιο, για την υπεράσπιση του σταθερού ωραρίου, πρέπει να συνδεθεί με το στόχο για μείωση στις 30 ώρες εργασίας τη βδομάδα, με αύξηση των αποδοχών και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους». Σωστά. Αν είναι να δώσουμε έναν αγώνα, ας μην είμαστε μίζεροι με τα αιτήματά μας. Θα κατέβουμε που θα κατέβουμε στους δρόμους.

και η αναρχία…

Μα, αλίμονο! Σε έναν πολιτικό στίβο στον οποίο οι συμμετέχοντες διαγωνίζονται σε αγωνιστική πλειοδοσία, με αντίστοιχη μειοδοσία σε ώρες εργασίας/εβδομάδα, ο νικητής έχει κριθεί από καιρό. Θυμηθείτε το σύνθημα της αναρχίας, το οποίο ακούσαμε ξανά, έπειτα από καιρό, τις μέρες αυτές: «Σύνταξη στα 18, στράτευση στα 100». Όσο δελεαστικές κι αν ακούγονται οι 7 ή οι 6 ώρες ημερήσιας εργασίας, σε σχέση μάλιστα με το επελαύνον 10ωρο, σίγουρα είναι ακόμη προτιμότερες οι 0 ώρες.
Μένει τώρα να καθορίσουμε το ύψος της σύνταξης…

οι Πύλες του Πολιτικού Παραδόξου

πηγή: Λαϊκός Δρόμος