Η αντιλαϊκή βαρβαρότητα είναι μόνιμη, καθολική

Από το βήμα της ΔΕΘ ο πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης, μοίρασε παροχές και επιδόματα. Εξήγγειλε μέτρα και παρεμβάσεις. Οι εκλογές είναι κοντά και τα «φιλοδωρήματα» και οι υποσχέσεις στο λαό αναπόφευκτα. Πολύ περισσότερο όταν η ακρίβεια και ο πληθωρισμός ξεσπούν με μανία πάνω στην εξουθενωμένη ελληνική κοινωνία και η λαϊκή δυσφορία και αγανάκτηση παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις. Και όταν, επίσης, η κυβερνητική αστάθεια και κρίση εντείνονται και το ενδεχόμενο μιας εκλογικής νίκης που θα εξασφαλίζει την πολυπόθητη αυτοδυναμία της ΝΔ γίνεται όλο και πιο χλωμό.

Η χυδαία επιχείρηση, λοιπόν, εξαγοράς ψήφων και πολιτικής ομηρίας του λαού μπαίνει μπροστά. Τα επιδόματα και οι παροχές δίνουν και παίρνουν. Μόνο που πρόκειται για μικροενισχύσεις, για ψίχουλα που δεν αντισταθμίζουν τις απώλειες και αφορούν ένα μικρό ποσοστό μόνο της βαριά πληττόμενης κοινωνίας. Και το σημαντικότερο, δεν μεταβάλλουν την ακραία αντιλαϊκή πολιτική, αλλά, στην πραγματικότητα, αποτελούν εργαλείο για να παραμένει αυτή ανέγγιχτη και να διαιωνίζεται. Τα επιδόματα είναι προσωρινά, επιμέρους, αποτελούν μια μικρή παρένθεση «ανακούφισης». Η αντιλαϊκή βαρβαρότητα είναι μόνιμη, καθολική.

Ενώ η οικονομική ολιγαρχία κερδοσκοπεί ασύστολα και συσσωρεύει αμύθητα πλούτη, ενώ συρρικνώνουν τις κοινωνικές παροχές και φτωχοποιούν και εξαθλιώνουν όλο και μεγαλύτερα στρώματα του πληθυσμού, έρχονται μετά και μοιράζουν ψίχουλα επιβίωσης. Ψίχουλα που έχουν προέλθει από τη λεηλασία των λαϊκών στρωμάτων. Χαρακτηριστική περίπτωση τα διάφορα «μέτρα στήριξης» που υποτίθεται σκοπεύουν να «ανακουφίσουν» από την τρομακτική εκτίναξη της τιμής των ενεργειακών προϊόντων. Κάποιες ψευτοενισχύσεις στους καταναλωτές, ενώ αφήνουν αλώβητο το πάρτι αισχροκέρδειας μέσα από το περιβόητο Χρηματιστήριο Ενέργειας που διασφαλίζει τεράστια κέρδη στις εταιρείες παραγωγής και διανομής ενέργειας.

Και κάτι ακόμη. Μόλις επιτευχθεί ο στόχος της παραπλάνησης και της υφαρπαγής της λαϊκής ψήφου, ακολουθεί πάντα ένας νέος γύρος λεηλασίας του λαού. Και έχουν το θράσος να το δηλώνουν, μάλιστα. Πρόσφατα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γ. Οικονόμου, είπε πως «είναι αναπόφευκτη η πτώση του βιοτικού επιπέδου για αρκετό διάστημα». Ο δε υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδ. Γεωργιάδης, ακόμη πιο ωμά, προειδοποίησε για τον «πιο δύσκολο χειμώνα από το 1942»… Για να το απογειώσει, σε θράσος και κυνισμό, ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, Στ. Πέτσας, με δήλωσή του πως «όποιος αρνείται να προσαρμοστεί, δυστυχώς πεθαίνει»…

Τα χειρότερα για το λαό είναι μπροστά. Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης, όχι μόνο δεν είναι «δίπλα στον πολίτη», όπως δημαγωγούν προκλητικά, αλλά βυθίζουν το λαό σε όλο και μεγαλύτερη φτώχεια, ανασφάλεια και πόνο.

Πολιτικές διεργασίες και εξελίξεις

Οι κυβερνώντες ξέρουν καλά πως όλες αυτές οι ψευτοπαροχές και τα ψευτοεπιδόματα δεν λύνουν το πρόβλημά τους. Ξέρουν πως έχουν να αντιμετωπίσουν ένα μετεκλογικό σκηνικό όπου τα αδιέξοδα θα είναι μεγάλα γι’ αυτούς. Και προσπαθούν, με κάθε επιπλέον μέσο, να εκβιάσουν και αποσπάσουν τη λαϊκή ψήφο, να μεγιστοποιήσουν τα εκλογικά ποσοστά τους. Κινητοποιούν, λοιπόν, τον προπαγανδιστικό τους μηχανισμό, τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, τα στελέχη τους, όλους τους εν δυνάμει συνεργάτες τους, σε μια επιχείρηση ακραίας κινδυνολογίας. Το «απρόβλεπτο μέλλον», ο «μείζων ιστορικός κίνδυνος», οι «πρωτοφανείς απειλές», η «ακυβερνησία» και το «χάος», πραγματικοί και μη πραγματικοί κίνδυνοι για το λαό και τη χώρα, ψεύτικα διλήμματα και ακατάσχετη παραπληροφόρηση επιστρατεύονται.

Ο εκφοβισμός για τα όσα δραματικά έρχονται και η σκηνοθεσία μιας παραπλανητικής πραγματικότητας που αναφέρεται στην επιτυχή, τάχα, διακυβέρνηση της ΝΔ δεν μπορούν, όμως, να ανακόψουν την αυξανόμενη φθορά του κυβερνώντος κόμματος. Η εντεινόμενη οικονομική και κοινωνική κρίση δεν αφήνει τέτοια περιθώρια. Οι συνθήκες πολιτικής αστάθειας και κρίσης, μετά από μια σύντομη ανάπαυλα, επανέρχονται. Τα όσα διαδραματίζονται, επίσης, γύρω από το ζήτημα των παρακολουθήσεων σπρώχνουν, και αυτά με τη σειρά τους, σε πολιτικές διεργασίες και εξελίξεις.

Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός μετρούν ήδη βαρύ πολιτικό κόστος και έχουν δεχθεί ισχυρό πλήγμα. Τα μπρος-πίσω με τους κυβερνητικούς εκλογικούς σχεδιασμούς, πριν, και η μετέπειτα συζήτηση για την αλλαγή του εκλογικού νόμου, η ταλάντευσή τους και το τελικό πρωθυπουργικό «όχι» αυτά τα αδιέξοδα καταμαρτυρούν.

Οι διαφοροποιήσεις και οι βολές από το εσωτερικό της ΝΔ συντηρούνται με διάφορους τρόπους, επιδεικτικά μάλιστα, με εκείνη του Κ. Καραμανλή να αποκτά βαρύνουσα σημασία. Η αποστασιοποίηση και οι κριτικές σε κυβερνητικά πεπραγμένα από κατεξοχήν φιλοκυβερνητικές εφημερίδες συνεχίζονται. Ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου -όπου συζητήθηκαν οι παρακολουθήσεις στην Ελλάδα-, εφημερίδες και ιστότοποι στο εξωτερικό (Politico, Spiegel, New York Times, Welt, Euractiv) -με σχετικά δημοσιεύματα- τσαλακώνουν το κυβερνητικό και πρωθυπουργικό προφίλ. Το κυρίαρχο αστικό αφήγημα των τελευταίων χρόνων για το κυβερνητικό κόμμα και τον πρωθυπουργό εγγυητή -τάχα- της πολιτικής σταθερότητας, της δημοκρατίας και της οικονομικής ανάπτυξης υποσκάπτεται. Σημάδια πως τα αστικά και ιμπεριαλιστικά κέντρα εξουσίας ευνοούν πολιτικές διεργασίες και εξελίξεις και αναζητούν εναλλακτικές εκδοχές διακυβέρνησης, με πιθανή αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων.

Η περίοδος που διανύουμε είναι προεκλογική. Οι εκλογές μπορεί να γίνουν στο τέλος της τετραετίας, όπως επαναλαμβάνει ο Κυρ. Μητσοτάκης, μπορεί να γίνουν και νωρίτερα αν οι τρέχουσες πολιτικές ισορροπίες δεν αντέξουν σε μια όξυνση της πολιτικής αστάθειας και σε απρόβλεπτες εξελίξεις. Όλα τα αστικά κόμματα, η ΝΔ αλλά και οι άλλοι επίδοξοι διαχειριστές της κυβερνητικής εξουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, έχουν αποδυθεί σε οξύτατες μεταξύ τους αντιπαραθέσεις και σε προκλητική δημαγωγία προς το λαό, προτάσσοντας ένα τάχα φιλολαϊκό πρόσωπο. Για να κρύψουν τη μεγάλη αλήθεια. Πως συμπλέουν και ταυτίζονται σε όλα τα μεγάλα και ουσιαστικά θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής. Πως οι όποιες διαφοροποιήσεις είναι μικρής σημασίας για τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα.
Το ζητούμενο, για το λαό, δεν είναι η ανατροπή ενός αντιλαϊκού κόμματος για να επικρατήσει ένα άλλο, επίσης αντιλαϊκό κόμμα. Και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έχουν πλούσιο αντιλαϊκό κυβερνητικό έργο. Είναι πολιτικοί οργανισμοί που έχουν με προσήλωση υπηρετήσει την οικονομική ολιγαρχία και τον ιμπεριαλισμό.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος