Καίγομαι, καίγομαι, ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
Μέσα στην πανδημία ψηφίστηκε ο ν. 4685/2020 που καταργεί γενικά την προστασία των περιοχών Natura, προκειμένου για τη λειτουργία λατομείων, ξενοδοχείων και μονάδων εξόρυξης σε όλη τη χώρα σε περιοχές Natura 2000, ενώ περιλαμβάνει αντισυνταγματικές ρυθμίσεις, που νομιμοποιούν 500.000 αυθαίρετα σε δασικές εκτάσεις και ρέματα.
Δυο χρόνια πριν το δασοκτόνο νόμο Χατζηδάκη, το 2018, ο Όμιλος ήθελε βωξίτη, ο βωξίτης απαιτούσε αποψίλωση, από το 2012 εκκρεμούσαν και κάποιες αιτήσεις, για σάπιες ΑΠΕ, η νυν πρόεδρος της – τρόπος του λέγειν – δημοκρατίας, και τότε στο ΣτΕ, επικύρωσε την εγκατάστασή τους στα καμένα, τα «άπαρτα βουνά» έγιναν στάχτη και μπούρμπερη κι εντελώς συμπτωματικά, η πρόεδρος της τρόπος του λέγειν δέχεται την άδολη δωρεά εκ μέρους του Ομίλου, ενός υπερπολυτελούς διαμερίσματος στο Μεταξουργείο, με εσωτερική θερμαινόμενη πισίνα κλπ κλπ.
Η Εύβοια έγινε κρανίου τόπος, ο Όμιλος αλωνίζει στα καμένα, στήνοντας τις μισοσκουριασμένες ανεμογεννητριες, που ξεπουλά η Γερμανία, για να κόβουν τους αετούς στα δυο. Ο γαμπρός του Ομίλου, που ανέλαβε το Μεταφορών μετά το φονικό στα Τέμπη και διαβεβαίωνε πως το ανύπαρκτο σύστημα τηλεδιοίκησης λειτουργούσε, δέχτηκε δυο μήνες μετά, προσφυγή του Ομίλου για παχυλές αποζημιώσεις εκ μέρους του Δημοσίου κι έπειτα ανέλαβε το Εξωτερικών, για να διαχειριστεί τον «πατριωτισμό της ευθύνης» και την «απομείωση» της «σχετικής έννοιας» που ονομάζεται εθνική κυριαρχία.
Η Ρόδος, ναυαρχίδα της βαριάς και ασήκωτης βιομηχανίας με τα αμφίβια γκαρσόνια, πριν γίνει rooms to let, είχε τόσο πλούσια αγροτική παραγωγή, ώστε (μαζί με την Κω) όχι μόνο έτρεφε όλα τα Δωδεκάνησα αλλά έκανε και πλούσιες εξαγωγές στην υπόλοιπη Ελλάδα και το εξωτερικό, σε ελιές, λάδι, σταφύλια, κρασί, δημητριακά (σιτάρι, κριθάρι, βρώμη, καλαμπόκι και κεχρί), ντομάτα, καπνά, βαμβάκι λινάρι, σουσάμι, αράπικα φυστίκια, καρπούζια, πεπόνια και οπωροκηπευτικά. Η «μονοκαλλιέργεια» του τουριστικού προϊόντος, «έκαψε» τις υπόλοιπες καλλιέργειες πριν γίνουν στάχτη κι έκανε το νησί των Ιπποτών μια χαβούζα κατρουλόνερου των μεθυσμένων εποίκων.
Ο ουρανός πάνω από την κάποτε χώρα μπούκωσε απ’ τη στάχτη.
Τα αποδημητικά, γερανοί, χελιδόνια, πελαργοί, ερωδιοί, αγριόχηνες, στάχτη.
Οι αετοί, οι γύπες, τα γεράκια, οι γερακίνες, στάχτη.
Τα τσακάλια, οι αλεπούδες, οι λαγοί, οι ασβοί, τα ελάφια της Ρόδου στάχτη.
Τα πεύκα, τα πλατάνια, οι δρύες, οι μυρτιές, τα έλατα, όλα στάχτη.
ΠΝΙΓΟΜΑΙ, ΠΝΙΓΟΜΑΙ
ΠΕΤΑ ΜΕ ΣΕ ΘΑΛΑΣΣΑ ΒΑΘΙΑ.
Νίνα Γεωργιάδου