ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΛΑΤΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ.
Κατοχυρώθηκε στον όμιλο Λάτση με την επωνυμία Lamda development ο
διαγωνισμός για την παραχώρηση του χώρου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού. Ο
διαγωνισμός κατακυρώθηκε στον μοναδικό τελικά όμιλο που κατέθεσε προσφορά,
αποδεικνύοντας ότι όλες οι φαμφάρες της κυβέρνησης Σαμαρά για μεγάλους ξένες
επενδυτές, για τους γνωστούς μεγιστάνες του μαύρου χρυσού απ’ το Ντουμπάι ή
άλλα αραβικά εμιράτα δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μεγάλες φούσκες και
προπαγανδιστικά λόγια της κυβερνητικής προπαγάνδας
. Βέβαια οφείλουμε να
τονίσουμε ότι κανείς δεν γνωρίζει ποιοι άλλοι είναι πίσω απ’ τον όμιλο Λάτση, αφού το κόστος
της αναμενόμενης επένδυσης στο χώρο του πρώην αεροδρομίου παρά το γεγονός ότι
πωλείται σε τιμή ευκαιρίας, εξακολουθεί να είναι μεγάλο και για τον ίδιο τον
όμιλο του έλληνα κροίσου. Πριν όμως
φτάσουμε στην τελική έκβαση του σίριαλ που κράτησε για σχεδόν δύο χρόνια,
αξίζει να αναφέρουμε όλη την ιστορία της εκποίησης του παραπάνω χώρου.
Η ιστορία ουσιαστικά ξεκινάει με την απομάκρυνση του πρώην
αεροδρομίου και μορφοποιείται μετά τους ολυμπιακούς αγώνες όπου μπαίνει πλέον
στο τραπέζι η εκμετάλλευση του παραλιακού μετώπου του Αργοσαρωνικού. Είναι
γνωστό ότι όλος ο Αργοσαρωνικός αποτελούσε από παλιά ένα φιλέτο που έβλεπαν με ιδιαίτερα
λαίμαργο μάτι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες που ήθελαν να εκμεταλλευτούν
τις όμορφες παραλίες που έχει όλη η Αττική. Από παλιά γίνονταν πολλές
συζητήσεις για την περιοχή της Βουλιαγμένης και μάλιστα ήταν χαρακτηριστική η
προσπάθεια της Ιεράς συνόδου(!) επί Χριστόδουλου που επιχείρησε να δημιουργήσει
μεγάλες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις και συνεδριακούς χώρους χωρίς όμως
επιτυχία, γιατί οι απαιτήσεις της ξεπερνούσαν κάθε όριο σκανδάλου και δεν
έπαιρνε κανείς την ευθύνη να βάλει την υπογραφή του στις πρωτοφανείς
περιβαλλοντικές απαιτήσεις της εκκλησίας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ο όμιλος Λάτση κατάφερε να
πάρει για εκμετάλλευση ένα μεγάλο τμήμα του παραλιακού μετώπου στο Παλαιό
Φάληρο, όπου δημιούργησε ουσιαστικά μία κλειστή αγορά για τα κρουαζιερόπλοια
και τους επιβάτες των. Με την τωρινή απόφαση φαίνεται ότι επιχειρείται να
ελεγχθεί σχεδόν όλο το παραλιακό μέτωπο, αφού μέσα στη συμφωνία υπάρχει και η
παραχώρηση του αθλητικού κέντρου νεότητας «Άγιος Κοσμάς» του μοναδικού χώρου
ελεύθερης άθλησης σε όλο το λεκανοπέδιο. Να σημειώσουμε ακόμα ότι και το
παραλιακό τμήμα από το Παλαιό Φάληρο προς τον Πειραιά βρίσκεται στη
πραγματικότητα σε εγκατάλειψη μετά τους ολυμπιακούς αγώνες, με εγκαταστάσεις
που σαπίζουν καθημερινά και που φυσικά κάποια στιγμή θα τις πάρουν κάποιοι
επιτήδειοι αντί πινακίου φακής. Η συνολική επένδυση που υπολογίζει η κυβέρνηση
απ’ τον όμιλο Λάτση αλλά και όλους αυτούς που βρίσκονται πίσω απ’ αυτόν
υπολογίζεται στα 7 δις ευρώ όταν φυσικά ολοκληρωθούν όλες οι
εγκαταστάσεις.
Τα σχέδια της προβλεπόμενης
επένδυσης.
Ο χώρος του παλιού αεροδρομίου έχει έκταση 6200 στρέμματα.
Πρόκειται δηλαδή για μια πολύ μεγάλη έκταση που αποτελεί ένα απ’ τα πιο
εντυπωσιακά φιλέτα της Αττικής. Απ’ την έκταση αυτή, δεν θα δομηθεί ένα τμήμα
μόνο 1500 στρεμμάτων που θα γίνει χώρος πρασίνου, πολιτιστικών εκδηλώσεων και
άλλων χρήσεων αθλητισμού, πολιτισμού κλπ. Να σημειωθεί ότι η έκταση αυτή
αποτελεί μόλις το 50% της έκτασης που πρόβλεπε το αρχικό σχέδιο Σουφλιά για
παραχώρηση στο κοινό και όχι σε εκμετάλλευση! Απ’ την υπόλοιπη έκταση το 20%
περίπου διατίθεται για ελεύθερη δόμηση κατοικιών και κτιρίων μεγάλου ύψους
(ουρανοξύστες) με πολύ μεγάλους συντελεστές δόμησης. Επίσης ένα μεγάλο τμήμα
της τάξης του 35% περίπου, προβλέπεται για
τη δημιουργία πολυκαταστημάτων (mall) γηπέδων γκολφ καζίνο κέντρων διασκέδασης, ιδιωτικών
πανεπιστημίων και κλινικών και άλλων χώρων που θα απευθύνονται στον τουρισμό
υψηλού κόστους και που θα είναι φυσικά απαγορευτικός για τον μέσο πληθυσμό. Ο
στόχος είναι να δημιουργηθούν εκείνες οι προϋποθέσεις που θα επιτρέπουν τελικά την
κατασκευή περίπου 3.000.000 έως 3.200.000 τετραγωνικά μέτρα μπετόν και την
εγκατάσταση ενός πληθυσμού της τάξης από 15 έως 45 χιλιάδων. Ανάλογα φυσικά
είναι και τα σχέδια για το παραλιακό μέτωπο του Αγίου Κοσμά που πρόκειται να
μετατραπεί σε μια ατελείωτη μαρίνα για τα σκάφη πολυτελείας των μεγιστάνων του πλούτου.
Σε ότι αφορά τα λεγόμενα αντισταθμιστικά οφέλη προς το
δημόσιο και τους δήμους Ελληνικού- Αργυρούπολης Γλυφάδας και Αλίμου, αυτά
αντιστοιχούν σε μηδαμινά οικονομικά οφέλη και φυσικά θα αποτελούν τεράστιες
απώλειες σε σχέση με τον πλούτο που παρέχει όλη αυτή η περιοχή. Να αναφέρουμε
χαρακτηριστικά ότι το σχέδιο προβλέπει την παραχώρηση ενός χώρου περίπου 20 στρεμμάτων
για την δημιουργία σταθμού μεταφόρτωσης και κομποστοποίησης των απορριμμάτων
των δήμων Ελληνικού-Αργυρούπολης, Γλυφάδας, Αλίμου, την δημιουργία δύο παρκινγκ
στο σταθμό μετρό στο Ελληνικό και πιθανόν χώρο δημιουργίας νεκροταφείου για τον
δήμο της Γλυφάδας! Την ίδια στιγμή όλες οι εγκαταστάσεις που σήμερα
αξιοποιούνται απ’ το δήμους θα περάσουν στα χέρια των νέων ιδιοκτητών.
Η καπιταλιστική αυτή εκμετάλλευση ενός από τα μεγαλύτερα
φιλέτα της Ευρώπης θα έχει φυσικά και άλλες συνέπειες το περιβάλλον και την ζωή
των ανθρώπων. Να αναφέρουμε χαρακτηριστικά την επίδραση στο κυκλοφοριακό όλης
της περιοχής. Συγκεκριμένα είναι απόλυτα φανερό ότι θα αναπτυχθούν
αυτοκινητόδρομοι τόσο στο παραλιακό μέτωπο όσο και με την επέκταση της λεωφόρου
Κατεχάκη –Αλίμου, όχι φυσικά για τις ανάγκες των κατοίκων αλλά για την σύνδεση
του χώρου με το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος και το λιμάνι του Πειραιά. Σημαντική
επίσης επίπτωση θα υπάρξει και στην μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας, αφού οι
απαιτήσεις κατανάλωσης στο χώρο του Ελληνικού θα οδηγήσουν είτε στη επέκταση
του ΚΥΤ Ηλιούπολης –Αργυρούπολης από τα 150 KV σε 450, ή στην δημιουργία κέντρου υπερύψηλης
τάσης μέσα στο χώρο του πρώην αεροδρομίου.
Οι συνέπειες του ξεπουλήματος του
Ελληνικού.
Είναι απόλυτα σαφές ότι όλα τα σχέδια που προετοιμάζει η
κυβέρνηση Σαμαρά υποτάσσονται στις απαιτήσεις που έχει επιβάλλει η Ε.Ε. και το
ΔΝΤ. Η δημιουργία του ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή του μηχανισμού εκποίησης της δημόσιας
περιουσίας έχει σαν μοναδικό στόχο να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των
τοκογλύφων δανειστών και όλους αυτούς που συνδέονται με τον ένα ή τον άλλο
τρόπο μαζί τους.
Ακόμα και αν κάποιος μπορούσε να συζητήσει την πώληση
κάποιων κομματιών απ’ τον δημόσιοι πλούτο, ποτέ δεν θα αποδέχονταν αυτό το
ξεπούλημα σε τιμές εξευτελιστικές. Πολύ περισσότερο βέβαια δεν μπορούσε κάποιος
να καταθέσει την οποιαδήποτε σκέψη αν θα έπαιρνε σαν κριτήριο τις ανάγκες του
λαού. Το συνολικό σχέδιο «αξιοποίησης» οδηγεί σε πλήρη αποκλεισμό των παραλιών,
το ξεπούλημα του μοναδικού αθλητικού κέντρου μαζικού αθλητισμού και
αναψυχής καθώς και την τσιμεντοποίηση
χιλιάδων στρεμμάτων σε μια πόλη που ασφυκτιά και έχει το λιγότερο πράσινο απ’
όλες σχεδόν τις πόλεις όλου του κόσμου.
Είναι λοιπόν ανάγκη να
ανατραπούν έστω και την τελευταία στιγμή τα εγκληματικά αυτά σχέδια!